De uitslag verbaasde niet

Soms laat ik het toe. Lees ik over de Oekraïne-brandbrief van Emile Roemer en Harry van Bommel in de Volkskrant heen. Kan ik mijn gedachten niet houden bij het jihaddebat in de Tweede Kamer. Zijn oorlog, dictatuur, extremisme, leugens, bedrog, machtswellust en bezuinigingen zomaar weg.

Het was dan ook een prachtige dag, gisteren. Zo mooi kan het land toch nog zijn. Geen windmolen te zien. Wat parasols waren in de grond geplant. Alleen maar fietsen stonden in het rek. “Hij moet wel op slot”, zei mijn vrouw. “Nee hoor”, reageerde ik, “hier hoeft dat niet”.

’s Avonds keek ik naar de voetbalwedstrijd Italiё-Nederland. Guus is terug. Nog niet zo lang geleden was hij een wereldster. Of hij zijn ziel verkocht aan het Russische grootkapitaal? Armer is hij er in elk geval niet op geworden. Zo las ik dat hij zich verplaatst in een Bentley, een zwarte nog wel.

Toen zag ik de opstelling, met Kuyt, Van Persie, Lens. Ik snapte er niets van. Waarom zat Memphis op de bank? Kortom, de uitslag verbaasde mij niet.