Dus stemde VVD-fractie tegen

Het kón. De meerderheid was vóór. Dus stemde de VVD-fractie in de Eerste Kamer tegen de wet normering topinkomens. Een waarschuwing, een schot voor de boeg had de coalitiepartner wel verdiend. Ééns, maar nooit weer was de onverbiddelijke boodschap. Opdat de PvdA het niet meer in haar hoofd haalde een afspraak te negeren.

Om het hardst verzekerden de liberale senatoren dat het ging om de inhoud. Het voorstel om de Balkenendenorm in te stellen voor de (semi)publieke sector zou onzorgvuldig zijn en te vroeg komen.

Het is een teken aan de wand. Vermoedelijk heeft niet eens zozeer het verzet van drie PvdA-senatoren tegen de vrije artsenkeuze kwaad bloed gezet, als wel het gezichtsverlies voor de wilskrachtige minister Edith Schippers die zowaar een concessie heeft moeten doen. Concessies, daar houden VVD’ers niet zo van.

Weinig begrip is er voor de coalitiepartner. Dat PvdA-bewindslieden de liberale hemel in worden geprezen, lijkt alweer voltooid verleden tijd. De markteconomie heeft de hoogste prioriteit, en moet met alle kracht worden doorgezet.

Bovendien zien de liberalen hun kans schoon. Zij hebben de laatste peiling van Maurice de Hond gelezen (Peil.nl) en weten dat centrumrechts een meerderheid heeft. De verkiezingen voor de Provinciale Staten naderen. Met CDA, D66, ChristenUnie en SGP vallen ongetwijfeld zaken te doen. Wel jammer dat premier Mark Rutte nog niet toe is aan een breuk. En o ja, de VVD moet wel de grootste blijven.