Een beleid dat tot nadenken stemt

In het NRC Handelsblad haalt columniste Carolien Roelants scherp uit naar de Amerikaanse president Barack Obama. Rampzalig vindt ze diens Syriёbeleid van rode en geen rode lijnen dat niets heeft opgelost maar juist integendeel de situatie heeft verergerd, met als gevolg de vernietiging van een land, honderdduizenden doden, miljoenen vluchtelingen en opnieuw een enorme onkostenpost.

Veel zinnigs zegt de historicus Maarten van Rossem niet bij De Slimste Mens. Het is zijn taak zo nu en dan een krachtterm te gebruiken en desinteresse voor te wenden. Relativeren heeft hij tot een tweede natuur gemaakt. Critici verwijten hem ook wel cynisme.

Niettemin klonk het gemeend toen hij groot respect betoonde voor de wijze waarop president Obama in het Midden-Oosten opereert. “Eindelijk heeft Amerika een leider die de beperkte mogelijkheden van zijn macht onderkent en zijn beslissingen op een gedegen wijze overweegt alvorens tot daden over te gaan”.

Wie heeft gelijk? Ach, misschien zijn Carolien Roelants en Maarten van Rossem het wel eens. Vooralsnog toont ‘Syriё’ aan dat een gedegen, weloverwogen aanpak een desastreus, rampzalig resultaat niet in de weg hoeft te staan. Net iets te vaak staat het meer bedachtzame type op achterstand omdat intuїtie en gevoel doeltreffender zijn. Die wetenschap zou tot dan weer tot nadenken moeten stemmen, ook als het gaat om de beoordeling van de Irandeal.