Een verrassing kan het niet zijn

Een drama moet zich hebben afgespeeld, 7000 jaar geleden. Wat heet, het was een massamoord, een oorlogsmisdrijf. Een team van onderzoekers publiceerde erover in het Amerikaanse wetenschappelijk blad PNAS. Vervolgens pikten diverse bladen waaronder de Volkskrant, The Telegraph, Der Stern en Berliner Zeitung het op en maakten de afschuwelijke vondst tot wereldnieuws.

Archeologen leverden het bewijs. In een graf in de buurt van Frankfurt troffen zij de gruwelijk verminkte overblijfselen aan van naar schatting 26 vrouwen en kinderen. Na eerdere, vergelijkbare vondsten in Zuid-Duitsland en Oostenrijk staat voor dr. Christian Meyer van de Universiteit van Mainz vast dat rond 5000 voor Christus in deze contreien een wrede oorlog woedde. De aard van de verminkingen wijzen volgens de archeoloog op oorlogsmisdaden omdat de daders systematisch, op grote schaal en zonder noodzaak gehandeld moeten hebben.

Oorlogsmisdaden, toen al. Zoveel is zeker, de Franse Verlichtingsfilosoof Jean-Jacques Rousseau zal zich in zijn graf hebben omgedraaid. Immers, hij had zich bedacht dat de primitieve, prehistorische mens ‘goed’ is, dat wil zeggen, nog niet aangetast door burgerlijke zonden. Heeft zijn voorganger Thomas Hobbes die leefde van 1588 tot 1679 toch gelijk gekregen: De mens is een wolf, geneigd tot geweld.

Arme Jean-Jacques, een makkelijk leven heeft hij toch al niet gehad. Maar voor de 21ste eeuwse mens kan de conclusie van dr. Christian Meyer nauwelijks een verrassing zijn.