Frans Bromet voegt iets toe
Als hij geen antisemiet, Jodenhater is, wat is hij dan wel? Oud-premier Dries van Agt mist in elk geen gelegenheid om de wereld te waarschuwen voor het grote gevaar dat Israёl heet. Een land dat nu weer misbruik maakt van de aanslagen in Parijs om zijn misdadige politiek tot in de perversie uit te voeren.
De nieuwssite Joop.nl geeft Van Agt trouwens alle gelegenheid om zijn grieven te spuwen zoals zij sowieso alle ruimte geeft aan lui die zich als strijders voor de Palestijnse zaak verschuilen achter het onschuldige woordje kritiek om uiting te geven aan hun afschuw aan alles wat met Israёl te maken heeft. Die geen goed woord voor de Joodse staat over hebben.
Oud-ambassadeur J, Wijenberg is ook zo iemand. Haat moet haast wel zijn drijfveer zijn, zo fanatiek als hij ten strijde trekt.
Proef de zin: De hoofddoelstelling van het Israëlische regime is het vestigen van Eretz- of Groot-Israël, vrij van vreemde smetten. Of deze: Terwijl het politiek zionisme al van ver voor de Tweede Wereldoorlog zijn misdaden pleegde.
Een citaat van de Zuidafrikaanse rechter John Dugard dat hij aanhaalt: ”……. Ik aarzel niet om te zeggen dat de misdaden van Israël oneindig veel erger zijn dan die begaan door het Apartheid- regime van Zuid-Afrika”.
Zoveel staat vast. Als Van Agt en Wijenberg hun zin krijgen, blijft er van Israёl niets over. En altijd hebben de Joden het gedaan.
Sowieso neemt de kritiek op Israёl toe. Ook ‘Een Ander Joods Geluid’ stelt dat Israёl de dader is. Pro-Palestijnse groepen nemen hun kans waar. Boycotacties tegen de bezettingspolitiek krijgen steeds meer vorm. Natuurlijk is de grens tussen kritiek en haat niet altijd even makkelijk te trekken.
Laat daarom filmmaker Frans Bromet een voorbeeld zijn. Vorige week zond de VPRO diens documentaire uit, ‘Welkom thuis’. Ook Frans Bromet posteert zich als een ferm criticus van Israёl. Gebruikt argumenten waarvan Van Agt en Wijenberg zich bedienen. Neemt geen blad voor de mond.
Maar Bromet voegt er in zijn zoektocht naar de oorzaken van een familievete, iets aan toe dat de Van Agts en Wijenbergs bewust nalaten. Namelijk het verhaal van de Joodse kant.