Generaal wist van Prigozjins plannen

Veel Russen malen er niet om. Zij herinneren zich de onzekere, onveilige jaren 1990 van democratie, van politieke vecht- en schreeuwpraktijken, van een voortdurende economische crisis. Poetin mag een dictator zijn, critici uit de weg ruimen, zichzelf en zijn politieke vrienden schandelijk verrijken. Want hij brengt rust, enige zekerheid.

Rusland is weer de gevreesde kernmogendheid. Poetin maakt indruk. In het Westen kijkt een bepaald soort politici verlekkerd toe. Ook voor hen is de Russische president een voorbeeld. Geen toeval ook dat de Amerikaanse oud-president Trump kon rekenen op de steun van zijn politieke vriend.Intussen zijn vele ogen geopend. De annexatie van De Krim in 2014 is een begin. Het Oekraïne van president Zelenski blijkt terdege voorbereid op de Russische  inval van 24 februari 2022. De aanval op Kyiv mislukt. Het Westen toont zich solidair. Maar het Rusland van Poetin geeft niet op. Vecht door. Moordt en plundert. Vernietigt.

Inmiddels lijden Russen zoals zij zo vaak hebben geleden. Economische sancties missen hun uitwerking niet. Politieke terreur tiert.  Jonge mannen vluchten om niet te hoeven vechten. Na bijna anderhalf jaar wordt het Poetins vertrouweling, Jevgeni Prigozjin, te veel. Hij wil af van de legerleiding. Maar op weg naar Moskou laat hij zich overtuigen door Poetins vazal, de Belarussische dictator Loekasjenko. En wijkt uit naar Belarus.

Niets is opgelost. De meedogenloze leider, dictator, dromer over wereldrijken, Vladimir Poetin heeft geen idee op wie hij bouwen kan. Nog vechten de Russische soldaten door. Tegelijk meldt The Moscow Times de arrestatie van de Held van de Russische Federatie, de plaatsvervangend bevelhebber van de invasiemacht, generaal  Sergej Soerovikin. Soerovikin zou weet hebben gehad van Prigozjins plannen.