Geringe interesse helpt Poetin

De Nederlandse kiezer laat de oorlog in Oekraïne niet meewegen bij het zetten van een kruisje op het stembiljet. Lees: de kiezer hecht er weinig belang aan. Die oorlog waait wel over. Het klimaat en de bestaanszekerheid gaat hem meer aan het hart.De kiezer heeft altijd gelijk, aldus de democratische wet. Wie zal hem ook tegenspreken. Zo werkt het nu eenmaal in een beetje democratie.  Dat moge zo zijn. Het neemt niet weg dat diezelfde kiezer over niet eens zo lange tijd wel een vreselijke spijt kan krijgen. Dat hij het ten diepste zal betreuren van Oekraïne geen halszaak te hebben gemaakt.

Al is het maar omdat de Russische president Poetin de verminderde belangstelling in Nederland, in het hele Westen, trouwens, prima vindt. Bedenk daarbij dat de verminderde belangstelling haar weerslag heeft op het slagveld.

Toegegeven, het Westen levert voor miljarden aan vliegtuigen, tanks, wapens, munitie, raketten, drônes en wat niet al. Toch is het maar net genoeg voor Oekraïne om de strijd vol te houden. Maar niet genoeg om het Rusland van Poetin te verslaan. Net als hun voorgangers nemen Poetin en zijn generaals enorme verliezen voor lief. Zij hebben de tijd. Op een mensenleven kijken zij niet. De politiek van de verschroeide aarde blijft heilig.

Intussen nadert de winter. Poetin vecht door. Hij moet wel. Kan niet opgeven. Nog is er niets beslist. De kiezer in Nederland mag ongeduldig zijn. Punt is, er is geen terug. Als Oekraïne verliest, verliest de democratie.