De ayatollah leest mee

Grote bewondering heb ik voor de berichtgeving van NRC Handelsbladcorrespondent Thomas Erdbrink. Je zal daar maar werken en wonen, in het enge Iran. Altijd op je qui vive moeten zijn.

‘Onze man in Teheran’, is de vierdelige VPRO-serie die draait rond NRC Handelsblad- , NOS- en New York Timescorrespondent ,Thomas Erdbrink en zijn Iraanse vrouw. Doel is een inkijkje te geven in het land van de ayatollahs. Wat al direct naar voren kwam, was het spanningsveld waarin de correspondent zich bevindt, mede ingegeven door de liefde. Gekibbel en gedoe was er tenminste over de wijze waarop Thomas Erdbrink nieuws de wereld inzendt. Het was overduidelijk dat zijn vrouw zijn privécensor is, hem wijst op de gevoeligheden, behoedt voor fouten.

Voor iedere correspondent is het een uitdaging om de ziel van een land te achterhalen. Om, in Erdbrinks geval, te ervaren hoe de Iraniёrs zelf omgaan met de strikte regelgeving. De liefde voor zijn vrouw moet overweldigend zijn. Maar zij is ook de sleutel die hem toegang geeft tot waar buitenstaanders normaliter nooit komen. Niet alleen spreekt Thomas Erdbrink de taal. Is hij sociaal vaardig. Zijn vrouw komt ook nog eens uit een orthodoxe familie.

Hoe het zij, Onze Man in Teheran maakte direct duidelijk dat Thomas Erdbrink als geen ander in staat is een waarheidsgetrouw beeld van Iran te schetsen. Maar even duidelijk is dat er grenzen zijn. Want het gezag kijkt en leest altijd mee. Voor elke uitzenddag moesten de makers van het programma toestemming vragen. Als het de Iraanse leiders niet bevalt, zal er ook voor Thomas Erdbrink geen plaats in Iran zijn.