Hij schopt tegen de verkeerde aan
Volkskranthoofdredacteur Philippe Remarque mag zijn loopbaan bij De Telegraaf zijn begonnen, de Volkskrant mag allang zijn afgestapt van het linkse 20ste-eeuwse sentiment, ver weggeraakt van de PvdA, mede dankzij journalistieke mastodonten als Martin Sommer en Arie Elshout die het Volkskrantgeluid van nù zo overtuigend verwoorden. Toch is het lezen van de column van Derk Jan Eppink best wel schokkend.
Natuurlijk, je hoeft hem niet te lezen. Een enkele keer kan ik de verleiding niet weerstaan. Verdraaid, het is ook mijn krant. Een echt rechts betoog moet kunnen. Vrijheid van meningsuiting. Maar toch, het valt niet mee om bij het dagelijkse kopje thee te lezen dat jouw krant zijn columnist de gelegenheid geeft de democratie neer te zetten als onderdrukker, de dictatuur als onschuldig slachtoffer.
Het is een gotspe. O, zeker, op de Europese Unie valt genoeg af te dingen. Eppink heeft een punt als hij Hongarije kwalificeert als een feitelijke eenpartijstaat. Ongetwijfeld is de EU te laat wakker geworden. Heeft Frankrijk sinds mensenheugenis een begrotingstekort. Kent dat land net als Belgiё en Italiё zijn politieke benoemingen. Zal ook de Nederlandse democratische rechtsstaat allesbehalve perfect zijn.
Als Eurocommissaris Frans Timmerman echter optreedt tegen Polen omdat het de onafhankelijke rechtspraak, een pijler van elke democratie, afschaft, verdient dat lof. Mag hij geprezen worden. In elk geval heeft het niets van doen met het pakken van de Polen zoals Eppink betoogt. Wel met het overeind houden van de democratische rechtstaat.
Me dunkt, iedere politicus, iedere Volkskrantcolumnist, ook de liberaal Derk-Jan Eppink, zou zich zorgen moeten maken over de politieke ontwikkelingen in Polen. Het land mag in de voorbij 200 jaar het moeilijk hebben gehad met Fransen, Russen en Pruisen die hun deel opeisten. Met Duitsers en Russen, nazi’s en communisten.
Maar hoe zwaar het verleden ook meeweegt, we leven in het nù. Polen heeft zich willens en wetens gebonden aan de spelregels van de EU. Er staan in Brussel geen legers klaar. Geen bommenwerpers. Dat wil zeggen, niet om Warschau aan te vallen. Wel om 40 miljoen Polen te verdedigen, als het moet. Derk Jan Eppink schopt tegen de verkeerde aan.