Hij slaapt er geen nacht minder om
Het is maar een moord. Vergeleken met de dood van wie weet hoeveel jonge levens op het Oekraïense slagveld stelt de dood van de Russische oppositiepoliticus Aleksej Navalny niets voor. Het leven gaat door. De hoofdverantwoordelijke, de dader de oorlogsmisdadiger, de massamoordenaar Vladimir Poetin slaapt er in elk geval geen nacht minder om. Integendeel, hij neemt er een slok op. Klopt zich zichzelf op de borst. En denkt dat hij goed bezig is.De 72-jarige Vladimir Poetin, is alweer 25 jaar de baas in een land. Dat hij het zolang uitgehouden heeft zegt veel over de man. Wat dat betreft was alleen Stalin hem de afgelopen honderd jaar de baas. Stalin moet ook een voorbeeld zijn geweest. Meedogenloos was hij. Met ijzeren hand voerde hij dertig jaar een schrikbewind. Miljoenen joeg hij de dood in.
Meedogenloos. Wraak. Zijn in elk geval twee lessen die Poetin zich heeft eigen gemaakt. Blijkbaar is dat de manier om een land als Rusland te besturen. Iedereen doodsbang.
Ach, het is Rusland maar. In het begin van de vorige eeuw was Rusland in menig opzicht nog een vrij achterland. In 1905 verpletterend verslagen door Japan. De Russische Revolutie van 1917 was een begin. Blijkbaar maakte het communisme vele krachten los. De Unie van Socialistische Sovjetrepublieken, de Sovjetunie, was de nieuwe naam. De grote man, Lenin, stierf in 1924 een vroege dood. Stalin werkte zich op als meedogenloze leider.
De Tweede Wereldoorlog bracht de machine op gang. Twintig miljoen Russen lieten het leven. De Sovjetunie kwam als winnaar èn als supermogendheid uit de strijd, onder leiding van de dictator, Stalin.
Ook de atoombom werkte aan de ontwikkeling van de supermogendheid mee. In economisch opzicht bleef de Sovjetunie achter bij het Westen. In de jaren 1980 was er sprake van een crisis. In 1991 spatte de Sovjetunie spatte uit elkaar. Wat overbleef, was Rusland.
Honderdveertig miljoen inwoners telt het Rusland van nù. Poetin is de leider, de dictator. Hij is een man van dromen. Van grote dromen.
Zo wil Poetin het oude Russische Rijk terug. De mensen zijn bang. Maar een mooie overwinning zal veel vergoeden. Dus waagde hij het er op 24 februari 2022 op. Viel het buurland Oekraïne binnen. Om vijftig miljoen Oekraïners die Russen als weinig anderen kennen, een lesje te leren wat een dictator allemaal niet vermag.
Net als Stalin kijkt Poetin niet op een mensenleven. Nu al zijn Bachmoet en Avdiivka berucht om de manier waarop zijn leger oorlog voert. In de afgelopen twee jaar zouden alleen al 100.000 Russische soldaten zijn omgekomen.
Maar onderschat het Rusland van Poetin niet. Zo doorstaat het bewind op een of andere manier de westerse sancties. Zelfs zou er sprake zijn van een oorlogswinst. Afnemers van de gas en olie zijn er meer dan genoeg. Poetin leeft er trouwens goed van. Hij is miljardair. Navalny toonde zijn woonverblijf. Een paleis met gouden kranen.
Alléén, een dictator blijft een dictator. Ook Poetin is maar een mens. Toegegeven, hij weet hoe hij zijn tegenstanders moet uitschakelen. Hij heeft kernwapens. Hij heeft land. Geld in overvloed. Maar nooit heeft hij genoeg. Dus nadert de dag dat hij die ene stap te veel zet.