Iets er tussenin heeft meeste kans

Verkiezingen. Feest van de democratie. Zo zijn wij kiezers opgevoed, en zo hoort het ook. Maar, is daarbij de opdracht, dan moet de kiezer wel weten op wie hij/zij stemt, wat er vervolgens met die stem gebeurt. Er moet, met andere woorden, iets te kiezen zijn.

Nederland, anno 2015. Vandaag zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten en de waterschappen. Loyale democraten gaan naar de stembus. Maar hoe loyaal kan iemand zijn?
De gedelegeerden zijn onbekend. De media vinden het oninteressant. Met een beetje goede wil kent een goed opgevoede burger de Commissaris van de Koning bij naam. Maar uh, die staat niet op de kieslijst.

Burgers willen stemmen op de partij die kiest voor duurzame veehouderij, voor een verantwoord windmolenpark, voor de weg die geen bos doorsnijdt, of misschien wel niet. En wat blijkt? Het gaat in de campagne helemaal niet om de Provinciale Staten. Het gaat om de Eerste Kamer. Nee, het gaat om de steun voor het kabinet-Rutte II.

Eigenlijk stemmen de Nederlandse burgers vandaag voor of tegen een voortzetting van het beleid. Of nee, dat ook weer niet. Want geen mens, zelfs premier Rutte niet, weet vanavond wat hij met de uitslag beginnen moet. Iets er tussenin, heeft de meeste kans.