Intussen raakt de schatkist leeg

Als bij toverslag, in elk geval geheel onverwachts voor de normale Nederlander, zoekt de Turkse president Recep Tayyip Erdogan toenadering tot zijn oude vriend, premier Mark Rutte. Recep Tayyip wil de politieke betrekkingen normaliseren.

In maart 2017 bereikte de relatie met Ankara een dieptepunt nadat de Nederlandse regering weigerde Turkse ministers toe te laten voor het voeren van campagne voor het  referendum  over machtsuitbreiding van de president. Sindsdien zitten de ambassadeurs van beide landen thuis.

Volgens het regeringsgezinde blad Daily Sabah en de krant Hürriyet zijn al gesprekken gaande, niet alleen met Nederland, ook met Duitsland en de Verenigde Staten. In de Volkskrant laat ex-Europarlementariёr Joost Lagendijk optekenen dat de Turkse toenadering wordt ingegeven door de economische belangen. Met name Duitse en Nederlandse bedrijven  zijn grote investeerders. Erdogan zou mogelijke problemen willen voorkomen, ook al omdat in 2019 nieuwe verkiezingen plaatsvinden.

Zo gaat dat dus, het politieke dilemma van een beetje dictator in een notedop. Ruzie maak je om verkiezingen te winnen. Vrede sluit je om ook de volgende verkiezingen te winnen. In de tussentijd raakt de schatkist leeg.