Israël zweert wraak na aanval Hamas
De Palestijnse organisatie Hamas is erin geslaagd doodsvijand Israël te verrassen. Met als voorlopig resultaat, meer dan 1000 doden zijn, nog veel meer gewonden en 200 gegijzelde burgers. Verdriet en woede overheersen. Een vredesproces is in de knop gebroken. Tegelijk klinkt er hard gejuich van groepen die denken iets te kunnen winnen bij de orgie van dodelijk geweld.Voor even is ook de oorlog in Oekraïne verdrongen van de voorpagina’s. En nee, er wordt geen raket minder om afgeschoten. Er valt geen slachtoffer minder. Ongetwijfeld benut de Russische president-dictator Vladimir Poetin de gelegenheid om nog wat extra krachtige bommen op markten en ziekenhuizen te gooien.
Terug naar Israël, naar de Gazastrook waar Hamas sinds 2005 de dienst uitmaakt. Met ruim twee miljoen inwoners, die voor het overgrote deel wonen in tot steden uitgegroeide vluchtelingenkampen op een gebied, iets groter dan Luxemburg. Kinderen van vluchtelingen, maar ook burgers die geen kant op kunnen. Voor velen is Hamas de verlosser, de redder op wie zij bouwen kunnen.
Het zal wraak zijn. In elk geval gaat het om een uitbarsting van Palestijns geweld tegen de indringer die Israël heet. De wereld herinnert zich tal van gijzelingsacties, bomaanslagen, moorden, vijf, zes oorlogen, bombardementen. Vredesprocessen brachten in de vorige en deze eeuw alles behalve vrede. Dit keer leken de regeringen van Israël en Saoedi-Arabië een eind op weg.
Maar dat is niet wat de radicale facties willen. De recente Hamasaanval past in het beeld. Uitgenodigd door een Israëlische regering die koos voor annexatie, kolonisatie en geweld slaat de Palestijnse organisatie toe. De Israëlische premier Netanyahu heeft wraak gezworen, de staat van oorlog afgekondigd. De oppositie pleit voor een breed noodkabinet.
De Palestijnse aanvallers hebben honderden burgers gedood, vermoord, anderen mee over de grens genomen. Dat geeft extra complicaties voor de Israëlische legerleiding. Beperkt de mogelijkheden om terug te slaan. Immers, Hamas zal de Israëli’s gebruiken als schild bij eventuele bevrijdingsacties. Of willen ruilen voor Palestijnse gevangenen in Israël.
Hmm. Zoveel is zeker. De Hamasleiding heeft willen profiteren van de politieke onrust in Israël. Misschien gelooft zij dat Israël op het punt van instorten staat. Dat het land slechts een laatste zetje nodig heeft, terwijl Hamas kan rekenen op de moslimgemeenschap, op Iran, op Hezbollah.
De wereld zal het zien. Punt is dat er slechts weinig zeker is, behalve dat Israël keihard zal terugslaan. En dat de Palestijnse opnieuw de dupe is.