Je moet wel iets kunnen

“Het is mijn democratische plicht om met mijn aftreden ook verantwoordelijkheid te nemen voor eventuele fouten van mijn voorgangers”. Met die mooie woorden trok staatssecretaris Wilma Mansveld van infrastructuur en milieu niet alleen het boetekleed aan voor twintig jaar wanbeleid. Zij trad ook af.

Waarmee Den Haag weer kan overgaan tot de orde van de dag. Immers, voor kabinet en Tweede Kamer was één ding duidelijk toen de parlementaire enquêtecommissie Fyra haar conclusies naar buiten had gebracht, en tot de slotsom was gekomen dat het beleid rond de hoge snelheidstrein een fiasco is.

Er moest een daad gesteld worden met bewindslieden die de Tweede Kamer verkeerd, onjuist hebben voorgelicht en zelfs misleid. Er moest een offer worden gebracht vanwege de NS die net zo schuldig is en een parlement dat als controleur schromelijk tekort is geschoten.

Aldus gebeurde. Toch een positief kantje. Wilma Mansveld was gedeputeerde jeugdzorg, economische zaken en energie in Groningen toen de PvdA haar vroeg in het kabinet plaats te nemen. Of het Fyra-rapport tot daadwerkelijke verbeteringen leidt, staat in de sterren geschreven. De tijden zijn voorbij dat een lid van het kabinet kennis van zaken moet hebben. Niettemin duiden de ervaringen van de PvdA-politica erop dat je toch iets moet kunnen om in Den Haag te slagen.