Journalist van 2014 is neutraal

Wie tot diep in de twintigste eeuw als journalist bij de omroep werkte, kon er niet omheen. Hij moest ergens toe behoren. Ergens lid van zijn. Van de socialistische VARA bijvoorbeeld, de katholieke KRO, de protestants-christelijke NCRV of de vrijzinnige VPRO. Een alternatief was de liberaal neutrale AVRO.

Inmiddels is het zuilensysteem afgebroken. De tijd dat iedere Nederlander ergens toe moest behoren, is voorbij. Herinneren alleen de omroepen nog aan dat verleden, en zelfs zij niet meer. Ze bestaan nog wel, maar van hun machtspositie is niets meer over.

Anno 2014 is een journalist vooral neutraal. Laat hij of zij zich niet uit over een politieke voorkeur, ook al zijn er die Sven Kockelmann verdenken van een voorkeur voor de VVD. Heeft Jeroen Pauw in elk geval een hekel aan de PvdA. Hij zal zijn stem aan D66 geven.

Geen idee wat de politieke voorkeur van individuele journalisten is, en die zullen dat als een compliment beschouwen. De vraag is of die neutraliteit de Nederlandse journalistiek goed heeft gedaan. Het probleem is dat die vraag in Hilversum allang geen vraag meer is. Hilversum is er rotsvast van overtuigd, en dat terwijl de echte vraag is of de beoogde neutraliteit vol te houden is. Ja, überhaupt bestaat.