Krokodillentranen bij de PvdA

De tijd zal het leren of de hoofdstad iets is opgeschoten met de wisseling van de politieke wacht, nu D66 de komende vier jaar de lakens mag uitdelen, met steun van de VVD en de SP. En de PvdA voor het eerst in de oppositie is beland.

Interessant. Immers, met PvdA had D66 wellicht meer van haar programma kunnen verwezenlijken. Als de grote verliezers van de gemeenteraadsverkiezingen waren de sociaaldemocraten ongetwijfeld bereid de nodige concessies te doen. De SP had daarentegen een ijzersterke onderhandelingspositie omdat het de laatste kans was voor D66 om de PvdA buiten te sluiten.

“Is dat de dank voor bijna 70 jaar verantwoordelijkheid nemen. Zo slecht hebben wij het toch niet gedaan. Den Uyl was hier wethouder. Jan Schaefer! Wie kent hem niet”? deden PvdA-prominenten hun beklag, van wie Felix Rottenberg er één was.

Helaas, ondank is nu eenmaal ’s wereld loon. D66 en SP hebben wat dat betreft ook veel gemeen. Decennialang was D66 een soort van juniorpartner voor de PvdA. Maar de Democraten kwamen erachter dat de combinatie dodelijk was. De SP was voor de PvdA concurrent nr. 1 zoals bleek bij de kabinetsformaties van 2006 en 2012. Tot twee keer toe liet de PvdA de SP met haar volle verstand in de kou staan, in de hoop er politieke garen bij te spinnen.

Kortom, een beetje krokodillentranen zijn het wel die de PvdA’ers laten.