Maar het was de Hitlergroet

Vicepremier Asscher is boos op Jeroen Pauw die een lid van de Nederlandse Volksunie had uitgenodigd. “Een neonazi die het gedachtegoed van Hitler heeft verheerlijkt, krijgt een podium op de publieke televisie. Mijn handen jeukten”, betoogde de bewindsman.

Maakt de vicepremier terecht bezwaar? De Pauws beweren dat zij opereren, met het oog op de vrije meningsuiting. Ook onwelgevallige geluiden moeten te horen zijn, vinden zij. Neonazi’s, antisemitisme: Nog niet zo lang geleden waren het absolute taboes in dit land. De Tweede Wereldoorlog had er stevig ingehakt. Ik ben het trouwens eens met minister Asscher. Alleen vrees ik dat het wat laat is.

Neem afgelopen woensdag. Feyenoord en Ajax bekerden in de Rotterdamse Kuip. Het was een verhit gevecht en de spelers zagen er niet tegenop om de supporters nog wat op te zwepen. Ik zag een volgestouwde tribune de Hitlergroet doen, niet één, niet twee, maar vele keren. Vermoedelijk vond de regisseur het een mooi beeld. Geen omroeper die er wat van zei. Geen verslaggever die het constateerde. Bewijzen is een moeilijk ding. Maar het was de Hitlergroet.

Over voetbal gesproken. In Groningen zongen de supporters al over Joden die zo lekker branden kunnen. In Utrecht deed de Bunnikzijde het onlangs dunnetjes over. Waarop de KNVB verordonneerde dat diezelfde Bunnikzijde bij de volgende Utrecht-Ajaxwedstrijd leeg moest zijn. “Dan”, concludeerde het FC Utrechtbestuur, “mogen de kwajongens elders een plaatsje zien te bemachtigen”, en besloot de burgemeester van de Domstad geen Ajax-supporters toe te laten.

Ajax boos. Wat heet, in Amsterdam zijn ze woedend en praten over een omgekeerde wereld. Benieuwd hoe het afloopt. Maar wie denkt dat het nu afgelopen is met antisemitisch gezang en Hitlergroeten? Ik niet!