Macrons strategie zal Poetin bevallen
Europa moet ervoor zorgen niet verwikkeld te raken in conflicten van andere landen. Als de ruzie tussen de Verenigde Staten en China om Taiwan escaleert, doet Europa er in elk geval verstandig aan op afstand blijven, zich niet door de Verenigde Staten te laten meesleuren.
Het was de Franse president, Emmanuel Macron, die aan het eind van zijn bezoek aan Beijing Europa wakker schudde. Immers, het zal menigeen hebben verrast dat de leider van een groot Europees land wijst op het belang van de strategische autonomie voor het oude continent ten opzichte van het land dat hetzelfde continent al meer dan 100 jaar onder zijn hoede heeft genomen. Dat nu al weer 14 maanden leiding geeft aan de steun voor Oekraïne dat zich moet verdedigen tegen de kernmacht die Rusland heet.Toegegeven, echt verrassend is Macrons opvatting nu ook weer niet. Zo handelt hij in de traditie van zijn voorganger De Gaulle die in de jaren 1960 Frankrijk losmaakte van de NAVO, een situatie die tot 1993 zou duren.
Niettemin is het moment slecht gekozen, al is het maar omdat het overduidelijk is dat Europa niet kàn zonder de Amerikaanse steun. Met de nodige pijn en moeite tonen de Europese NAVO-lidstaten hun solidariteit met het bedreigde Oekraïne.
Ongetwijfeld hoopte de Russische president Poetin op een grotere verdeeldheid, op meer en ernstigere ruzies. De zwakte van het Russische leger moet ook hem hebben getroffen. Van de andere kant zal hij de hoop niet hebben opgegeven. Hongarije blijft een zwakke schakel in het NAVO-front. Bovendien vinden velen dat Oekraïne er goed aan doet de strijd te staken. Waarmee Rusland weer een stuk groter zou zijn geworden.
De huidige situatie wordt in de hand gewerkt, mede doordat het machtige China een min of meer neutrale houding aanneemt en daarmee wel Rusland in de kaart speelt. Zo is er een Chinees vredesplan dat de veroverde gebieden in de Donbas aan Rusland laat.
Al met al is de strijd nog niet beslist. Oekraïne stelt de hoop op het lenteoffensief. Maar sowieso gaat het de leider van een grote Europese staat niet aan om afstand te nemen van de NAVO-leider omdat een ruzie over Taiwan de zijne niet zou zijn.
Waarbij bedacht moet worden dat het ook inzake Taiwan gaat om een dictatoriale mogendheid die het niet verkroppen kan dat een stukje van het reuzenland een eigen meer democratische weg heeft gekozen.