Met gestrekt been verkiezingen in
Op 8 juni mogen ruim 40 miljoen Britten opnieuw naar de stembus. En opnieuw gaat het om de Brexit. Premier May wil een steviger mandaat om met gestrekt been de onderhandelingen met de Europese Unie in te gaan en in één vloeiende beweging dóór, de grote concurrent Labour en de oppositie in de eigen Conservatieve Partij van het politieke toneel weg te vagen.
Het risico dat de premier neemt, lijkt niet al te groot. In elk geval geven de peilingen een ruime voorsprong aan voor de Conservatieven. Oppositiepartij Labour verkeert in crisis, met als leider Jeremy Corbyn die voor zijn partijgenoten niet alleen erg links is maar ook bijzonder impopulair.
Toch, zijn de verkiezingen een grote gok. Vandaag kan de regering al voor een probleem worden geplaatst. Immers, als 30 procent van de parlementsleden tegen het voorstel stemt, gaan de verkiezingen op 8 juni niet door. Is de positie van premier May danig verzwakt. Weet niemand wat er dan nog meer gebeurt.
Vervolgens kunnen de verkiezingen uitlopen op een herhaling van de vraag: Ja of nee tegen de Brexit. Labour heeft misschien afgedaan, daar zijn nog altijd de pro-Europese Liberaal-Democraten, Schotse nationalisten en een stuk of wat Conservatieven die best wel in Europa willen blijven.
Zo groot was de meerderheid trouwens niet bij het Brexit-referendum in juni vorig jaar, met 52 procent van de kiezers vóór het vertrek uit de EU en 48 procent tegen. Vergeet ook de Schotten niet die bereid zijn de EU te verkiezen boven het Verenigd Koninkrijk.
Kunnen de Britten nog terug? Niets is definitief, ook niet nu artikel 50 is ingezet. Wel zou het gezichtsverlies enorm zijn. Exit premier May is het minste wat hen te wachten staat. Maar wie denkt dat een stap terug de geschiedenis in, gelijk staat aan vrede, welvaart en progressie, snapt niets van de werkelijkheid. Punt is, het Verenigd Koninkrijk ligt in Europa. Daar liggen verleden, heden en toekomst. Misschien, heel misschien is dat de gedachte die premier Theresa May drijft.