Misschien is Maarten romanticus
Vaak gebeurt het niet meer. Je raakt gewend aan de dolste en dwaaste dingen. Maar het gebeurde. Ik viel van verbazing uit mijn stoel. Bijna, moet ik toegeven. Maar het scheelde toch niet veel.
Historicus Maarten van Rossem was er verantwoordelijk voor. Als hoofdgast luistert hij in de vakantieperioden De Slimste Mens op met messcherpe opmerkingen en het gebrom dat bij hem hoort.
Hoe heb ik het nou? De tsaren zijn verdreven. De communisten hebben het loodje gelegd. Rusland mag kernwapens, tanks, vliegtuigen en goed opgeleide commando’s hebben, een stuk sterker zijn dan de buurlanden en over enorme voorraden grondstoffen beschikken; het blijft een staat in verval.
President Poetin geeft de Krim niet snel terug. Oekraïne is hij kwijt. Tegelijk zijn de wereld de schellen van de ogen gevallen. Realiseert diezelfde wereld zich dat het Rusland van Poetin streeft naar het herstel van het 19e en 20ste eeuwse imperium.
Maarten van Rossem vindt dat Poetin een punt heeft. Sommigen zien in de historicus een cynicus. Eerlijk gezegd, kan ik het nog steeds niet vatten. Misschien is hij een romanticus, overmand door nostalgie. Is het verlangen naar voorbije, vertrouwde verhoudingen hem domweg te veel geworden.