Moeilijkheden PvdA beginnen pas

Een lokale aardverschuiving vond plaats, nog maar een week geleden. Kiezers duwden de PvdA een flink end richting afgrond op. Groot nieuws zou je zeggen. Maar het land was met andere zaken bezig. Geert Wilders was topic nr. 1 totdat het land scoorde met de NSS, de topconferentie over nucleaire veiligheid in Den Haag die ontaardde in een enorme reclamespot voor de grote Nederlandse meesters, Rembrandt van Rijn, Johannes Vermeer en Piet Mondriaan.

Vermoedelijk is het de stilte voor de storm. Is het de aanvaarding van wat allang was verwacht. Hoe het zij, de zoveelste revolutie sinds Pim Fortuyn is te midden van alle opwinding van de afgelopen dagen in betrekkelijke rust en kalmte als een voldongen feit aanvaard. Misschien dat de analyses daarom iets op de achtergrond zijn geraakt.

Belangrijk zijn altijd de eerste reacties van de verantwoordelijke politici. Immers, die verraden hoe zij in de materie staan, nu de kiezers massaal de PvdA verlieten, een partij waaraan ze, met vallen en opstaan weliswaar, toch 68 jaar hun zegen gaven. Op Eindhoven na gingen alle grote steden verloren.

De lijsttrekkers van Amsterdam en Rotterdam traden af hoewel de verkiezingen vooral een weerslag zijn van de nationale verhoudingen. Ongetwijfeld hebben de wethouders Hilhorst en Karakus gefaald. Maar vriend en vijand zijn het erover eens dat landelijke factoren de echte oorzaak van de nederlagen zijn. PvdA-leider Diederik Samsom geeft dat ook toe. Maar zijn conclusie –“De kiezers realiseren zich nog onvoldoende de effecten van het PvdA-beleid”. — is veelzeggend en tamelijk fatalistisch. Kortom, de moeilijkheden voor de PvdA moeten nog beginnen.