Hier is sprake van een oude truc

Een mortiergranaat vernietigde twee woningen in het Russische stadje Donetsk. Een burger kwam daarbij om. Twee anderen raakten gewond. “Een daad van agressie”, meldde het ministerie van buitenlandse zaken in Moskou.

Op 28 februari bezetten Russische commando’s het vliegveld op de Krim, een actie die eindigde in de annexatie van het schiereiland dat volkenrechtelijk nog altijd aan Oekraïne toebehoort. Niet lang daarna startten Russischgezinde separatisten hun actie om Oost-Oekraïne te scheiden van het Westen.

Veel valt te zeggen over historische rechten. Over invloedssferen en sancties. Over de tegenstellingen tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie. Over economische belangen. Over oorzaken en gevolgen. Over nationalisme en wat Poetin beoogt. Feit is dat de regering in Kiev pas tot zaken overging toen het acute gevaar voor een Russische invasie geweken was.

Er is dan ook geen reden te bedenken voor de beschuldiging dat het Oekraïense leger zijn wapens op Russische dorpen richt. Misschien is een afgedwaalde kogel mogelijk. Maar nee, veel eerder is sprake van een oude truc in de krijgswetenschappen. De zwakkere partij probeert de vijand in diskrediet te brengen, en zo een machtige bondgenoot te dwingen tot actie over te gaan.

De zaak zit zo: De Russischgezinde separatisten zijn aan de verliezende hand en dreigen hun Republiek Donetsk op te moeten geven. Zij hebben er alle belang bij dat Rusland hen te hulp komt. Een onderzoek is overbodig. In Moskou is allang bekend wie de mortiergranaat op Donetsk heeft afgevuurd.