Onbehagen over VS groeit
Geen idee waar het eindigt. Maar zoveel is zeker, Donald Trump, de 45ste president van de Verenigde Staten, raakt steeds dieper in het moeras. Nu roept de Duitse bondskanselier Angela Merkel de bondgenoten weer op het lot in eigen handen te nemen. Rusland, zoveel is allang duidelijk, loopt als een rode draad door het presidentschap van Donald Trump. In Amerika rijgen de schandalen zich aaneen.
Waarbij het onbehagen in het Westen almaar groeit. Bijvoorbeeld over het feit dat de Amerikaanse president zich zo thuis lijkt te voelen bij het soort mannen als Vladimir Poetin, de Saoedi-Arabische koning Salman, Erdogan van Turkije terwijl hij zijn bondgenoten steeds weer voor het hoofd stoot.
Niet alleen heeft het land van Vladimir Poetin een grote, misschien wel beslissende rol gespeeld bij Trumps verkiezingsoverwinning op 8 november vorig jaar. Ook daarná houden de berichten over Trump-contacten met de Russische overheid aan. Twee belangrijke adviseurs hebben al het veld moeten ruimen.
Vorige week bij de NAVO-top in Brussel las Trump collega’s opnieuw de les over de achtergebleven betalingen. De collega-leiders van de G7 spraken van een mislukt overleg op Siciliё omdat de Amerikanen weigerden tot een klimaatakkoord te komen. ‘Deze week misschien’, was alles wat president Trump beloven wilde.
Tsja, wat nu? Intussen is schoonzoon Jared Kushner in opspraak gekomen vanwege onduidelijke plannen om met Rusland in contact te komen, via Russische kanalen. Wellicht wordt de soep niet zo heet gegeten als zij is opgediend. In Amerika zijn er voldoende tegenkrachten. Punt is dat Trump president is van de Verenigde Staten, en dat zijn beleid afbreuk doet aan het vertrouwen dat 70 jaar lang het cement is van het westerse bondgenootschap.
Geen toeval dus. Nee erger, zeer verontrustend is daarom Merkels oproep aan Europa het lot in eigen handen te nemen. “Een eigen beleid construeren en uitgaan van eigen kracht,” zal de achterliggende gedachte zijn.
Misschien, mmm… Bedenk dat de samenwerking met Amerika de bondgenoten veel goeds heeft gebracht. Welvaart, vrede en democratie zijn drie vaste waarden van zowel de Amerikaanse als de Europese samenleving. Een breuk was tot voor kort ondenkbaar. Is nog altijd ondenkbaar. Protesten zijn van alle tijden. Kritiek was soms zeer heftig. Maar nooit was er een Amerikaanse president die zo met het vertrouwen speelde.