Ook Ruttes VVD staat op verlies
Woensdag 15 maart. Niet te veel kiezers zullen naar de stembus gaan voor de waterschappen en de Provinciale Staten. Het grote nieuws zal toch de samenstelling van de Eerste Kamer zijn, al is het maar vanwege het doorslaggevende belang voor het voortbestaan van het vierde kabinet-Rutte.
De kiezer is aan het woord. Zo werkt de democratie. Toch zijn het niet de kiezers die verantwoordelijk zijn voor de samenstelling van de Eerste Kamer. Dat wil zeggen, niet zij maar de door hen gekozen 570 Statenleden hebben het laatste woord. Waarmee gezegd, de Eerste Kamer is een institutie van het nodige gewicht in het Nederlandse politieke bestel, met name als het gaat om de wetgeving en de controle van de regering. Nu al weten de vier coalitiepartijen, VVD, D66, CDA en ChristenUnie zich gesteund door slechts 32 van de 75 zetels. Geen meerderheid dus.
Het kabinet kan zich redden door zaken te doen met partijen links of rechts, al naar gelang de aard van de voor liggende kwestie. Intussen wijzen recente peilingen niet alleen op een verdere versplintering van het politieke bestel, maar ook op een verschuiving naar rechts.
De VVD verliest, maar blijft naar alle waarschijnlijkheid de grootste. Ook D66 levert in, terwijl voor de ChristenUnie handhaving het hoogst haalbare lijkt. En dan is er het CDA natuurlijk. De eens zo machtige bestuurderspartij dreigt naar een ongedacht dieptepunt af te zakken. Zelfs de betrouwbare achterban in de provincie lijkt massaal af te haken nu de BBB (BoerBurgerBeweging) in Caroline van der Plas de politieke sleutel naar de ontevreden burgers gevonden heeft.
Als de peilingen werkelijkheid worden, tenminste. En ook dan is het de vraag wat een gezond Nederlands bestuur ermee kan. Immers, de grote problemen blijven grote problemen. Nieuwe zullen zich aandienen.
Prachtige mooie wereld. Wel jammer dat mèt de rijkdom ook de onvrede toeneemt. Dat het nodige schort aan de verdeling. Dat zo verschillend wordt gedacht over het klimaat, het milieu, de natuur.
Intussen zetelt premier Rutte al dertien jaar in het Torentje. Als geen ander is hij in staat de politieke zaken te regelen, om samen te werken met links, rechts of het midden. Alleen, oplossen doet hij niet veel. Zijn politieke partners, of het nu de PvdA, D66 of het CDA plukken steevast de meest wrange vruchten. Wel lijkt de kiezer zich dit keer ook tegen Ruttes VVD te keren.
Op de rechtervleugel dienen zich nieuwe gegadigden aan. Misschien krijgt de nieuwe combinatie PvdA/GroenLinks de wind in de rug. Waarschijnlijker is dat het land na 15 maart nog meer onregeerbaar wordt.