Kiezer is in opperste verwarring
Journalistiek is een moeilijk vak. Voorlichting tijdens een verkiezingscampagne is een belangrijke taak. De standpunten van de politieke partijen in heldere taal verspreiden. Duidelijkheid verschaffen.
Heeft de Nederlandse journalistiek het goed gedaan tijdens de campagne voor de verkiezing van het Europese Parlement? Is zij geslaagd in haar voorlichtingstaak?
In aanmerking genomen dat de exit polls van het bureau Ipsos, www.Peil.nl en Geen Stijl het bij het rechte eind hebben, mogen enkele voorzichtige conclusies getrokken worden. Vierenzestig procent van de kiesgerechtigden bleef om een of andere reden thuis. Kiezers stemden verdeelder dan ooit, of weten het domweg niet. Kortom, op de (voorlopige) uitslag valt geen peil te trekken.
De pro-Europese partij, D66, lijkt met dik15 procent van de stemmen de grote winnaar. Middenpartij CDA raakte vijf procent van de stemmen kwijt, maar blijft met 15,2 procent nauwelijks achter. VVD won een procentje vergeleken met 2009 toen de partij het erg moeilijk had. PvdA verloor, maar net iets minder erg dan de partij van Diederik Samsom gedacht moet hebben. De SP won dan weer wel. GroenLinks leverde een zetel in, CU/SGP verbeterde lichtjes. Zelfs 50Plus en de Partij van de Dieren mogen op een zetel rekenen.
‘Don’t shoot the messenger’. “Geef de boodschapper niet de schuld’, is het bekende gezegde. De politiek mag de hoofdschuldige zijn. De Nederlandse media hebben niet voorkomen dat de kiezers in opperste verwarring zijn gebracht, tot op het bot zijn verdeeld. Niet iedereen zal dat als een succes ervaren.