Pas als het land aan stukken ligt

Uiteindelijk richten dictators niet alleen zichzelf ten gronde, maar het land daarbij. Goede dictators bestaan niet. Niettemin zijn er altijd mensen die hen willen dienen. Er zal een reden zijn. Misschien gaat het om geld, de angst. Een enkeling hoopt er beter van te worden. Vleiers, blinde bewonderaars en verdwaasde nationalisten zijn er altijd.

Intussen heerst de 71-jarige Vladimir Poetin al 23 jaar over Rusland. In die tijd heeft hij het land naar zijn hand gezet. Verkiezingen winnen, is voor hem een makkie. Kritiek duldt hij niet. Politieke tegenstanders moeten vrezen voor hun leven. Duizenden zijn al vermoord, gevlucht of zitten in de gevangenis. Voor een oorlog draait hij zijn hand niet om.Poetin liegt en bedriegt. Hij zou een slachtoffer zijn. Valt onverhoeds een buurland binnen. Deinst er zelfs niet voor terug om kinderen te ontvoeren. Een Amerikaanse journalist van het toonaangevende blad, The Wall Street Journal is gevangengezet. De 31-jarige Evan Gershkovich  wordt beschuldigd van spionage. Twintig jaar gevangenisstraf is heel goed mogelijk. Er is geen bewijs. Maar voor een beetje Russische rechter zal dat geen beletsel zijn. Want Poetins woord is wet.

Poetin. Ach. Hij wil de leider zijn van een wereldrijk. Intussen kan de Russische dictator geen kant op. Het leger blijkt niet bij machte zijn wensen te vervullen, ook al staat Bachmoet opnieuw op het punt van vallen. Het angstige wachten is op het Oekraïense offensief. Nog meer dood en ellende zullen volgen. Want een Poetin geeft pas op als zijn land aan duizend stukken ligt.