Poetin haalt alles uit de kast

Op 24 februari 2022 viel het Russische leger het buurland Oekraïne binnen. Een korte snelle overwinning was het plan. Intussen is de wereld een jaar en bijna twee maanden verder.  De Oekraïense president Zelenski toonde zich de leider die het bedreigde land nodig had. Poetin is de dictator, de terrorist, de moordenaar. Het Internationale Strafhof heeft al een arrestatiebevel uitgevaardigd. De snelle overwinning bleek een illusie. Maar winnen moet. Kou en honger zijn zijn kameraden. Alles haalt hij uit de kast. Wellicht kan het kernwapen hem helpen.Maar kernwapens, ach! Het Westen is niet onder de indruk. Zelfs het Rusland van Poetin zal zover niet durven gaan. Het zou het einde zijn. Probleem is wel dat het Russische leger er slecht voorstaat. Er gaat van alles mis. Oekraïne vecht en is springlevend. Na maanden harde strijd is het stadje Bachmoet vrijwel weggevaagd. Duizenden soldaten zijn omgekomen. Toch houden de Oekraïense verdedigers nog altijd stand.

Nieuwe lichtingen moeten Poetin alsnog aan een overwinning helpen. Maar de jongens die voor het vaderland willen sterven zijn niet gemakkelijk te krijgen. Vorig jaar al zochten vele duizenden hun heil in het buitenland. Steeds verder raakt de overwinning uit het Russische zicht. Zelfs maakt het Oekraïense leger zich op voor een lenteoffensief. Met de westerse tanks wil het de laatste Rus het land uitjagen.

Wie weet. Misschien.  Alsof de inval in Oekraïne al niet voldoende was. Nu is er weer de arrestatie van een prominente Amerikaanse journalist, de correspondent van de Wall Street Journal.  Steeds dreigender zijn de verwijzingen naar het kernwapen. Zoveel is duidelijk, de Russische dictator wil de wereld ervan doordringen dat hij geen middel schuwt. Dat hij nergens voor terugdeinst.