Poetin is de dader, de moordenaar
Het is waar. Het Rusland van Vladimir Poetin is een terreurstaat, een leugenfabriek. De dictator-president is een moordenaar, een oorlogsmisdadiger, een crimineel, een dief, een leugenaar. Dus, als de Russische staat meldt dat zijn grootste vijand, Aleksej Navalny, overleden is, is dat flauwekul natuurlijk. Navalny zal dood zijn. Maar van overlijden spreek je niet. De 47-jarige oppositie-politicus, echtgenoot en vader van twee kinderen is vermoord. En Poetin is de dader, de hoofddader. Hij is de moordenaar, ook al zullen anderen het vuile werk hebben opgeknapt.Verrassend kan het nieuws niet zijn geweest. Toch toonden velen zich diep geschokt. Opgesloten in een ver weggelegen strafkamp, ergens in Siberië, wist Navalny de afgelopen jaren, maanden, dagen zelfs de buitenwereld te verblijden met berichten waarvan de nieuwswaarde wellicht betrekkelijk was. Behalve dat ene ding: “Ik leef nog. Mij krijgen ze niet klein”.
En dan kwam toch, onverhoeds, het doodsbericht. Aleksej Navalny zou tijdens een wandeltocht plotseling zijn gevallen. De dokters hebben al het mogelijke geprobeerd.
Vermoedelijk weten Poetin en de hele Russische regeringskliek allang het fijne. Misschien zijn ook zij door Navalny’s dood verrast. Door het moment dan, want als weinig anderen kennen zij de beperkingen van het menselijke vermogen. Niemand kan een combinatie van slechte voeding, verwaarlozing, geestelijke en fysieke foltering doorstaan. Het kan kort en iets minder kort duren. Uiteindelijk volgt de dood. Daar is geen ontkomen aan.
Navalny mag begonnen zijn als een uitgesproken nationalist. Hij was een Rus die vocht tegen de corruptie van Poetin en zijn bende. Die aantoonde hoe de Russische president-dictator het voorbeeld gaf. Vladimir Poetin bouwde zich niet alleen een gouden paleis. Hij eigende zich miljarden toe.
Navalny daagde Poetin uit. Hij wist dat de voormalige KGB-man niet opziet tegen een moord meer of een moord minder. Iedereen die hij bedreigend acht, wacht een bijna zekere dood. Maar ook anderen zijn hun leven niet zeker. Oorlogen voert Poetin veel en meedogenloos. Daarbij ziet hij er niet tegenop om jonge Russen als kanonnenvoer te gebruiken. In Oekraïne vallen zij met duizenden tegelijk. Honderdduizend soldaten zijn in de afgelopen twee jaar al omgekomen.
Voor alles is een reden. Poetins droom om van Rusland weer een groot wereldrijk te maken zal ermee te maken hebben. In elk geval kan Poetin niet meer terug. Navalny is dood. De 150 miljoen Russen weten dat elke steunbetuiging grote offers zal vergen. Maar zij weten ook dat elke dag Poetinbewind de ondergang van hun land dichterbij brengt.