Poetin is man van slechtste soort

Hoe de Russen zelf denken over de militaire inval in Oekraïne blijft de grote vraag. Sommigen blijven Poetin steunen. Ongetwijfeld weten velen beter. Demonstraties en critici zijn er genoeg.  Trouwens, de Russische president kan al jaren  geen verkiezing winnen. Dat wil zeggen, een eerlijke krachtmeting durft hij niet aan. Critici worden gearresteerd, gevangengezet en even zo gemakkelijk vermoord. Onafhankelijke waarnemers vermelden grootschalige fraude, steeds weer.Intussen heerst Poetin al  22 jaar. Tweeëntwintig jaar van leugen en bedrog. Moord en vernietiging. Natuurlijk is er een reden. Tot diep in de 19^e eeuw waren de Russische boerenmassa’s afhankelijk van de grote landheren.  Alleen een revolutie slaagde erin een eind te maken aan het rijk van de tsaren. Onder de communisten veranderde van alles. Maar aan vrijheid en democratie kwamen de Russen niet toe. President Gorbatsjev  probeerde het met glasnost (openheid) en perestrojka (hervorming). Maar hij zal de Russische ziel verkeerd hebben begrepen.

Of Poetin beter bij Rusland past?  Ach, hij is groot geworden in de communistische Sovjetunie. Maakte carrière in de buitenlandse dienst van de KGB, de geheime dienst om het uiteindelijk te brengen tot hoofd van de FSB, de opvolger van de KGB. Hij past bij mannen van het slechtste soort.

Plotseling was hij daar in december 1999 als opvolger van president Boris Jeltsin. Poetin zal een doener zijn, een man die van wanten weet. In elk geval won hij op zijn manier aan vertrouwen toen hij korte metten wist te maken met Ruslands vijanden.

Maar niet alleen de terroristen kunnen het niet navertellen. Ook honderden onschuldigen vonden daarbij de dood. Grof geweld is voor de Russische strijdmacht gewoon. Dat bleek in Tsjetsjenië, in Syrië en nu weer in Oekraïne.

Poetin droomt van een machtig Russisch rijk. De verovering van het schiereiland De Krim in 2014 moest een begin zijn. In hetzelfde jaar vielen de zogeheten separatisten al de Donbas-provincies Loehansk en Donetsk aan. De aanval op Oekraïne is niet anders dan een logisch vervolg.

Intussen vechten veertig miljoen Oekraïners voor hun leven. Voor de democratie. Tegelijk debatteert  de Europese Unie over een Russische olieboycot. De olie-export levert Poetins oorlogsmachine miljarden op.  De lidstaat Hongarije is tegen. Maar zoveel is zeker, als de Hongaarse premier Orbán zijn zin krijgt, is de Europese Unie geen knip voor de neus waard. Maakt zij van democratie en vrijheid een farce.