Rusland werkt niet mee met MH17

Drie jaar geleden kregen de 1000 bewoners van het dorp Hrabove, in de regio Donetsk, Oost-Oekraïne de schrik van hun leven.  Toen zij overal om zich heen lichamen zagen vallen, door de daken, op het land, in de bomen. Lichamen van 298 mensen, van wie 193 Nederlanders, inzittenden van de Maleisische Boeing, de MH17, op weg van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Neergehaald door een Russische Buk-raket. Weg waren de levens, van mannen, vrouwen, kinderen, hele gezinnen.

Of de daders ooit berecht worden, is een vraag die voorlopig niet beantwoord wordt. Rusland werkt niet mee. De oorlog tussen Oekraïners en Russischgezinde Oekraïners  is belangrijker. De waarheid moet verborgen blijven. Mag niet verteld worden.

Niet, dat Poetin denkt dat hij de mening van met name de Nederlanders kan beïnvloeden. Wel omdat hij erop vertrouwt dat de Russen hèm geloven als hij betoogt dat het Oekraïense leger erachter zit.

Verder hoopt hij tijd te rekken, te vertragen, in de wetenschap dat andere geruchtmakende ongelukken of voorvallen zich voordoen waardoor de MH17-ramp op den duur in het vergeetboek raken.

De Russische president voelt zich sterk. Heeft hij niet de Amerikaanse president Trump in zijn zak? Mooi toch, zo’n man in het Witte Huis met wie hij lezen en schrijven kan.  Natuurlijk is de VS, de leider van het Westen, machtig genoeg. Maar hij, Poetin, kan het de Amerikanen moeilijk maken. Hij, Poetin, zàl het Amerika moeilijk maken, overal, op elke plek, op elk moment !

En ach, Nederland! Jammer voor de slachtoffers. Maar wat heeft hij eigenlijk te vrezen? O, Nederland is lid van de Europese Unie, lid van de NAVO. Alsof de EU iets kan ondernemen. Alsof de NAVO  hierom een oorlog begint. Alsof er ook maar één persoon is die hèm de les lezen zal. Die hèm de waarheid durft te zeggen. Die hij niet aankan.