Column Sjonk Ritmeester

Tarieven VS zijn schoten voor de boeg

De Verenigde Staten heeft de importheffingen op Canadese en Mexicaanse goederen met zeker een maand uitgesteld. Aanvankelijk zouden de heffingen van 25 procent vandaag ingaan.

De Amerikaanse regering besloot tot het uitstel nadat Mexico had toegezegd 10.000 militairen in te zetten tegen migranten de smokkel van verdovende middelen, waaronder fentanyl. Ook met het buurland Canada kwam te elfder ure een voorlopig akkoord tot stand.Twee weken zit Donald J. Trump als de 47ste president van de Verenigde Staten in het Witte Huis. Ongemerkt is de tweede termijn bepaald niet verlopen. Menigeen vreest dat het erge nog moet komen. Bij dit alles is een kernprobleem dat het  vertrouwen in de democratische grootmacht akelig snel het nulpunt nadert. En daarbij speelt de persoon van de 78-jarige president een hoofdrol.

Bondgenoten voor het publieke blok zetten. Dreigen met supertarieven. Om op het allerlaatste moment onderhandelingen te beginnen. Na Mexico en Canada weet de Europese Unie wat haar te wachten staat met de machtige bondgenoot. Ook Brussel zit niet te wachten op een handelsoorlog.

Zelfs niet als het besef doordringt dat de Amerikaanse consument het eerste slachtoffer zou zijn. Immers, hogere invoertarieven betekenen hogere prijzen.

De  experts mogen in het duister tasten over de werkelijke motieven, de handelwijze van de Amerikaanse president heeft veel weg van de ondernemersbluf waarmee hij zich als vastgoedman door het zakenleven heeft geworsteld.

Trumps kiezers zullen er blij mee zijn. Zij laten zich al een decennium verblinden. Zelfs een poging om de verloren verkiezingen van 2020 ongedaan te maken bracht hen niet tot inkeer. Integendeel, vier jaar later stemden zij Trump voor de tweede keer het Witte Huis in.

Groot is het zelfvertrouwen van de 47ste president. De invoerheffingen bleken schoten voor de boeg. Mexico beloofde al de migratie aan te pakken. Ook Canada zou de boodschap begrepen hebben.  De Amerikaanse president verleende uitstel. Maar niets gaat bij hem voor niets. Hij wil er het nodige voor terug.

Bent u het eens met de schrijver? Of juist niet? Geef uw mening!

De Krant met een Mening