Toen kwam de klad in het model

Heel, heel lang geleden was Nederland een zwaar verdeeld land. Hoge muren scheidden de diverse bevolkingsgroepen, met elk hun eigen leefwereld. Eigen kerken, eigen scholen, eigen clubs, eigen politieke partijen en eigen media voedden het denken en handelen van de burger.

Dit zuilensysteem leidde het land door driekwart van de twintigste eeuw. En zo kregen katholieken katholieke ideeёn mee, socialisten socialistische, liberalen liberale. Je zou kunnen zeggen, dat iedereen wist waar ie met de ander aan toe was. Misschien was dat ook wel het grote geheim van de tevreden en in elk geval welvarende samenleving die zich ontwikkelde.

Toen kwam de klad in het Nederlandse model. Tegen de eeuwwisseling restten van de zuilen weinig meer dan wat verspreide brokstukken, en kijken wij meewarig terug op de tijd dat de burgers gevangen zaten in door God en ideologie geleverde zekerheden.

Trots wijzen wij nu op de waardevrije, onafhankelijke zekerheden die anno 2016 tot ons komen. Zekerheden die nauwelijks twijfel toelaten, maar in de praktijk vaak weinig meer dan meningen zijn die horen bij bevolkingsgroepen die door hoge muren van elkaar gescheiden zijn.