Twee dictators willen zich bewijzen

Vijfenzeventig dagen is de Russische president, Vladimir Poetin, druk doende zijn wil op te leggen aan vijftig miljoen Oekraïense broeders en zusters. Opdat de wereld weet wat het machtige Rusland vermag. Tegelijkertijd probeert zijn collega Xi Jinping, de superioriteit van het Chinese systeem extra cachet te geven. Zerocovid is het doel. Inmiddels weten de anderhalf miljard Chinezen wat dat betekent. Hen wacht een lot, erger  dan de gevangenis.De Russische inval in Oekraïne is niet zo maar een oorlog, geen speciale operatie ook. De pogingen van de Chinese president om het Covid-19virus onder controle te krijgen, staan niet op zichzelf. In beide gevallen gaat het om een aanval van de dictatuur op de democratie. Twee dictators willen zich bewijzen.

Dat moge zo zijn, de strijd in Oekraïne geeft geen uitsluitsel. Een woordvoerder van het Amerikaanse minister van defensie spreekt van een impasse. Voorlopig houden Rusland en Oekraïne elkaar in evenwicht.

Over een maand of wat kan de situatie zomaar anders zijn. Maar nu al is zeker dat ook in Moskou weinig te vieren zal zijn. Zelfs de meest fervente Poetinsupporters begrijpen dat er niets over is van de door hun leider zo bewonderde supermacht die Rusland eens was. De slagkracht van het leger valt vies tegen,  is niet in staat het democratische, verwesterde, neonazistische Oekraïneregime op de knieën te krijgen.

Terwijl de reputatie van de Oekraïense president Zelenski omhoog geschoten is, heeft president Poetin zich tot een paria heeft gemaakt. De dictator dacht eeuwige roem te vergaren. Tegenspraak duldt hij niet. Voor een moord schrikt hij niet terug. Terreur is het middel waarvan hij zich bedient. Als president zal Poetin zijn land tot last zijn.

Ook China zal zich dat allemaal realiseren. Tegelijk hebben president Xi Jinping en zijn communistische partij zich te kijk gezet. Zij zouden de wereld wel even de superioriteit van het systeem bewijzen. Het tegendeel blijkt waar.

Terwijl het Westen de herstelde vrijheid viert na twee lange Covid-19jaren, tart het Chinese regime zijn onderdanen met maatregelen waarvan machtswellustelingen alleen maar kunnen dromen. De eindeloze lockdown van de miljoenenstad Shanghai is maar één angstaanjagend voorbeeld. De schade is enorm met een krimpende economie en een beleid dat vooral de onvrede van de bevolking voedt.