Verdeeldheid EU helpt niet
De uitslag van de Italiaanse parlementsverkiezingen bevestigt alleen maar het Europese beeld. Opnieuw winnen populisten en extreemrechts, met partijen die niets hebben met de EU en nog veel minder met vluchtelingen, c.q. asielzoekers, maar wel stukje bij beetje dichterbij de macht weten te komen.
De economie van de Europese Unie mag sinds vorig jaar groeien en bloeien, de politieke onrust wil maar niet overwaaien. Tot nu toe weten de gevestigde christelijke en meer conservatieve middenpartijen zich ternauwernood te handhaven; vrijwel overal zijn de sociaaldemocraten geminimaliseerd. Rechts groeit als kool in Zweden, Noorwegen, Denemarken en Finland. In Oostenrijk is de populistische FPÖ opnieuw regeringspartij. De PVV van Geert Wilders lijkt hier wat naar de achtergrond verdreven, het Forum voor Democratie van Thierry Baudet is anders maar niet minder radicaal.
Intussen durft geen Italiaanse politieke duider een voorspelling te doen. De Vijfsterrenbeweging (M5’s) en de anti-immigratiepartij, Lega mogen gewonnen hebben, om een regering te vormen, heeft een partij minaal 40 procent van de stemmen nodig. Maar met 32 procent schiet ook M5’s te kort. Hoewel partijleider Luigi di Maio zich vóór de verkiezingen uitsprak tegen samenwerking, zou hij nu wel bereid zijn te praten met de regerende Parti Democratica die op haar beurt enige vorm van samenwerking heeft uitgesloten.
In Zwitserland is er de SVB. De Spaanse regering probeert uit alle macht de Catalaanse rebellie te breken, met als gevolg een al maandenlang durende politieke impasse. In Frankrijk is het Front National niet meer weg te denken. Met En Marche! wist Emmanuel Macron vorig jaar nog president te worden. In Duitsland mag bondskanselier Angela Merkel nog een keer een regering van CDU/CSU en SPD leiden, terwijl de Alternative für Deutschland nu de derde partij van Duitsland is
En wat te denken van de ontwikkelingen in Polen, Slowakije en Hongarije? Nee, de regerende partijen willen niet uit de Europese Unie. Zij nemen wel een loopje met de principes. De Hongaarse premier Orban probeert de oppositie uit te schakelen. De Poolse regeringspartij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) heeft de rechterlijke macht aan zich ondergeschikt gemaakt.
Hebben de lidstaten al problemen genoeg, ook de Europese Unie staat voor grote uitdagingen. Zo zit in de Brexit-onderhandelingen nog weinig schot, met name vanwege de verdeeldheid in Britse politieke kringen. Neigt premier Theresa May naar een zachte Brexit, haar minister van buitenlandse zaken, Boris Johnson, zou kiezen voor een totale breuk.
Spanning is er ook met de Verenigde Staten, zeker nu president Trump de invoertarieven voor staal en aluminium wil verhogen. De oorlog in Syrië, het stoken van de Russische president Poetin, Oekraïne, de Krim. Je zou zeggen, een democratisch, van zichzelf overtuigd en eensgezind Europa kan wonderen verrichten.