Voor Cameron begint het pas
Westminster kan rustig ademhalen. De ondernemers en bankiers hoeven niet naar Londen te verhuizen en de Schotten kunnen lid van de EU blijven. Er is gestemd. Een allerlaatste peiling is helder: No: 54 procent, Yes: 46. Schotland blijft deel uitmaken van het Verenigd Koninkrijk.
Over tot de orde van de dag. Niets daarvan. Het enkele feit dat twee miljoen Schotten bereid waren de stap te zetten, het risico te nemen om op eigen benen te staan, is niet alleen in Londen als een bom ingeslagen. Heel Europa was geschokt. “Hier gebeurde iets groots, een revolutie waardig, toekomstbepalend”, was het algemene gevoelen. De Spaanse regering zette zich al schrap. Immers, ook de Catalanen hebben plannen.
De politieke denktanks zijn aan het werk gezet. Waarom willen zoveel Schotten uit het Verenigd Koninkrijk stappen? Heeft het misschien ook iets met de Europese Unie te maken? zijn maar twee vragen die beantwoord moeten worden.
Al met al scheelde het maar een haar of Schotland was onafhankelijk geweest. De Britse premier David Cameron realiseerde zich dat. Om de Yes-stemmers over te halen, beloofde hij ten einde raad Schotland nog meer rechten te geven dan ze al hebben waarmee de stap is gezet naar een federaal Verenigd Koninkrijk en de premier zijn eigen positie in de waagschaal heeft gesteld.
Het No-kamp heeft de meeste stemmen gehaald. Maar voor premier Cameron begint de wedstrijd pas.