Voor China is Oekraïne een kans
De oude vijanden China en Rusland hebben elkaar gevonden. De dictators Xi Jinping en Vladimir Poetin hebben de oude geschillen toegedekt. De oorlog in Oekraïne is het bindmiddel. Als leiders van twee grootmachten zien zij grote kansen de wereld te tonen dat er meer is dan democratie, liberalisme en mensenrechten. Maar daarvoor moet Rusland de oorlog wel winnen. Mooi meegenomen is als de Verenigde Staten van Amerika daarbij het loodje legt.Van de Chinese leider Xi Jinping is al langer duidelijk dat hij het Amerikaanse leiderschap aanvecht. Dat hij democratie en mensenrechten als een groot gevaar ziet. Dat hij met andere woorden bereid is de vrije wereld te trotseren. Dus maakte hij een eind aan de kapitalistische vrijstaat Hongkong. Is hij druk doende met de uitbreiding van de Chinese invloed onder andere via het zogeheten Belt and Road Initiative. En is het een kwestie van tijd dat China het afvallige Taiwan inlijft.
Niet alleen de westelijke, lees: Amerikaanse, tegenslagen bij de oorlogen in Irak, Afghanistan en Syrië moeten de Chinese leider aan het denken hebben gezet. De politieke onrust in de Verenigde Staten met de bestorming van het Capitool als dieptepunt zal het extra zetje hebben gegeven. Voor Xi Jinping is de zwakte van de Verenigde Staten overduidelijk gebleken.
Geen moment overwoog de Chinese president zich aan te sluiten bij de westerse sancties tegen Rusland dat de buurstaat Oekraïne was binnengevallen. Integendeel, hij zag vooral kansen. Zo wist hij als vriend van president Poetin voordelige tarieven af te dwingen voor grondstoffen als olie en gas.
Amerika moet intussen toezien hoe de twee nucleaire machten China en Rusland elkaar vasthouden. De oorlog in Oekraïne duurt al meer dan een jaar. Het Russische offensief strandde. Maar het einde is nog niet in zicht.
Wel is het duidelijk dat het Rusland van Poetin zich volstrekt afhankelijk heeft gemaakt van het China van Xi Jinping. Zonder de Chinese inkomsten zou de Russische economie aan diggelen liggen. Voor China is er vooral winst. Rusland vecht zich de vernieling in. En hoe langer de oorlog in Oekraïne duurt, hoe groter de kans is op een scheuring in het westelijke bondgenootschap. Stakingen en demonstraties zouden daarvan de voorbodes kunnen zijn.
Waarmee gezegd, het Westen mag niet aarzelen. Er is haast. Het moet standhouden, koste wat kost. Alleen een overwinning van Oekraïne kan uitkomst bieden.