Ze verdient voordeel van twijfel

Er is nog zoiets als een e-mailonderzoek. En een conventie waarop de Democratische gedelegeerden de nominatie moeten bevestigen. Links en jong zijn boos, teleurgesteld op z’n minst. Maar wat overblijft, is toch bewondering voor een vrouw, een babyboomer. Een vechter, een strijder die zich in tal van functies bewezen heeft. Die weet hoe Amerika werkt.

Natuurlijk bracht Bernie Sanders de afgelopen maanden het hartverwarmende enthousiasme dat de revolutie met zich brengt. De uitslag van de voorverkiezingen in Californiё moet een enorme teleurstelling zijn. Maar niets let de senator van Vermont om zich bij zijn nederlaag neer te leggen want zo werkt de democratie.

De wereld kan cynisch doen over de werking van het politieke proces in de Verenigde Staten. En terecht, want inmiddels is wel gebleken hoe belangengroepen het land in de greep hebben gekregen.

Dat te doorbreken, is de opdracht voor iedere Amerikaanse president en trouwens iedere politicus die het goede voorheeft. Barack Obama wist dat al in 2008. Maar zijn belofte voor change liep vast in een ijzeren ring van Republikeinse onwil en Democratische onmacht, c.q. opportunisme.

Of Hillary Clinton erin slaagt de Amerikaanse politiek weer enigszins geloofwaardig te maken, is een prangende vraag. Als presidentskandidate verdient zij het voordeel van de twijfel wat na zoveel jaar politieke dienstbaarheid een hele prestatie mag heten.

Intussen toont de Republikeinse partij tekenen van beginnende ontbinding. Blijkt Donald Trump het zelfvernietigende vehikel dat de Grand Old Party zelf heeft voortgebracht.