Zelfs Rutte zal het onmogelijke inzien
Massaal hebben kiezers hun stem gegeven aan de BoerBurgerBeweging van Caroline van der Plas. Het linkse blok van GroenLinks en de PvdA mag bij elkaar een zeteltje groter zijn, tot tevredenheid zal het niet leiden bij Atje Kuiken en Jesse Klaver. Nederland is nog rechtser geworden. Maar zelfs daar kunnen de coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie weinig mee. Er zal wel iets op gevonden worden, maar op 15 maart 2023 is Nederland onregeerbaar geworden.De vraag is alleen, voor hoe lang? Het land zal het zien. Intussen hebben zo’n acht miljoen kiezers gesproken. Nog steeds hebben de vier coalitiepartijen met 77 zetels de meerderheid in de Tweede Kamer. Ook na de verkiezing van de Eerste Kamer op 30 mei weten zij met de PvdA en Groen Links tot zaken te kunnen komen bij kwesties die moeilijk liggen bij de aanhangers van de BBB.
Intussen is de BBB heer en meester in de Provinciale Staten. Is de grootste in elf van de twaalf Nederlandse provincies. Zij heeft de boeren oplossingen beloofd voor de stikstofproblematiek, voor natuurgebieden. Europa heeft de nodige kaders aangebracht. Premier Rutte is een regelaar bij uitstek. Toch heeft hij geen keuze. Dat wil zeggen, hij kan maar één kant op, die van de BBB. De plannen van Caroline van der Plas zijn echter onverteerbaar voor D66. Zonder de Democraten kan premier Rutte weer niets.
Ook de andere uitgang lijkt gesloten. Met name het CDA zit in zwaar weer. Het dramatische verlies bij de verkiezingen zal nog lang nadreunen. Partijleider, vicepremier en minister van buitenlandse zaken, Wopke Hoekstra, dreigt het eerste slachtoffer te worden. Nu al eisen christendemocraten zijn aftreden. Intussen zit hij behoorlijk klem. Immers, de partij kan het zich niet veroorloven de traditionele achterban nog verder van zich te vervreemden. Het CDA de boze boeren in de provincie opnieuw voor zich moeten winnen.
Premier Rutte zal er alles aan moeten doen om bij voorkomende gelegenheden het CDA en D66 op één lijn te krijgen. Maar net als het CDA zitten de Democraten behoorlijk klem. Misschien kan vicepremier en minister van financiën, Sigrid Kaag het correctieve referendum of, wie weet, de gekozen burgemeester inzetten in ruil voor 2030. In beide gevallen zullen grote aantallen D66-kiezers zich bekocht voelen.
Nee, zelfs Rutte moet het onmogelijke van zijn opdracht inzien. Het vierde kabinet-Rutte is en blijft gedoemd. Maar Rutte zou Rutte niet zijn als hij niet nog een konijn uit de hoge hoed tevoorschijn tovert. Een oplossing voor even, iets van een politieke wonderdokter misschien.