Laat Oekraïne nu Navo-lid worden
De Telegraaf, de Krant van Wakker Nederland, verklaart Rusland de oorlog. ‘Het is nu tijd voor actie’, schreeuwt de krant die eist dat NAVO-troepen het terrein bezetten waarop het de Maleisische Boeing 399 MH17 is neergestort. Ook moeten special forces worden ingezet om de daders van de aanslag op het passagiersvliegtuig worden opgepakt en berecht.
Dit bericht paradeerde gisteren op de voorpagina van Telegraaf.nl. Het is niet helemaal duidelijk of de krant het van Facebook, Twitter of zomaar van een website heeft geplukt. Feit is dat de krant zich de inhoud van het artikel heeft eigen gemaakt.
De Belgische hoogleraar Jonathan Holslag sprak van een kantelpunt. “De vliegtuigramp is vergelijkbaar met het elf septembermoment voor de Verenigde Staten, moet leiden tot een robuuster en actiever veiligheidbeleid”, zo tekende het dagblad De Morgen op. Pullitzerprijswinnares Anne Applebaum liet er in The Washington Post geen misverstand over bestaan. “Dit is hèt moment om Poetin de wacht aan te zeggen. Hem te tonen dat het Westen solidair is, en wat de gevolgen zijn als hij blijft stoken in de soevereine staat Oekraïne”.
Komt het er werkelijk van? Zal de Europese Unie eindelijk de lang verwachte streep zetten? Of laat zij Poetin opnieuw ontsnappen vanwege de economische belangen? Geven met name Duitsland en Frankrijk toe aan de gevoelens in Nederland waarbij de vraag is of De Krant van Wakker Nederland die op een correcte wijze verwoordt?
Wie de ruim 400 reacties doorneemt, ontdekt in elk geval genoeg gematigder geluiden. Van lezers die beseffen dat een militaire actie een Derde Wereldoorlog akelig dichtbij brengt en betwijfelen of dat de manier is om de 298 inzittenden van de MH17 te gedenken, al is het maar omdat het zou betekenen dat de wereld honderd jaar na 1914 niets begrepen heeft van de politieke dynamiek.
De Telegraaf begeeft zich dan ook op een hellend vlak met zijn oproep tot militaire actie. Niettemin heeft de krant een punt, in die zin dat zich sinds donderdag in Nederland naast het verdriet, de woede heeft postgevat. Die woede betreft niet alleen het schaamteloze optreden van Poetin en de separatisten in, wat zij noemen, de Republiek Donetsk. Het land heeft ook genoeg van het doorgaans voorzichtig-omzichtige optreden van premier Rutte en minister Timmermans van buitenlandse zaken. In de ogen van velen zijn de bewindslieden zich te bewust van de Nederlandse nietigheid in internationaal opzicht.
Dus had de premier een intens gesprek met Poetin. “De allereerste prioriteit is het terugkrijgen van de lichamen”, verklaarde premier Rutte gisteren. Vier dagen na de ramp lijkt er zowaar enig schot in de zaak te komen.
Intussen werkt de Nederlandse regering hard aan de opbouw van een alliantie die ervoor moet zorgen dat de onderste steen boven komt aangaande de oorzaak van het ongeluk. Vandaar, dat minister Timmermans naar New York is gereisd voor overleg in VN-verband. Ook beraadt de regering zich met de Europese Unie en de Verenigde Staten over de opties om de druk op Poetin zo hoog mogelijk op te voeren.
Tegelijk doet Rusland er alles aan om het bewijsmateriaal zoveel mogelijk te verdonkeremanen en de politieke schade te beperken. Mogelijk besluit president Poetin, zoals Hubert Smeets bij Nieuwsuur speculeerde, Oost-Oekraïne te bevrijden van de separatisten, om er niet meer weg te gaan. In elk geval zal hij pogen de situatie ter plaatste meer naar zijn hand te zetten.
Dinsdag komt de Europese Unie bij elkaar. Blijft de vraag waarom de Nederlandse regering de Russische ambassadeur geen ferme waarschuwing geeft. Zoveel is zeker, de tijd van hartelijke begroetingen, vriendschapsbetuigingen en onderonsjes op voetbaltribunes is voorbij. Ook doen werkgevers er verstandig aan hun zakelijke belangen in Rusland te heroverwegen.
Als de vliegtuigcatastrofe met de MH17 het Westen er nog niet van overtuigt dat president Poetin vastbesloten is zijn Groot-Russische droom waar te maken, wat dan wel? Het Westen, Europa voorop, moet een heldere, duidelijke, niet mis te verstane streep trekken. Mèt Nederland eisen dat de verantwoordelijken voor de dood van de MH17-inzittenden hun gerechte straf niet ontlopen. Het sanctiebeleid van de Verenigde Staten volgen,en zich solidair verklaren met de soevereine staat Oekraïne.
Laat Oekraïne volwaardig lid worden van de NAVO, en wel nù. Of willen we dat het Rusland van Poetin het oosten beetje voor beetje oppeuzelt? Om er vervolgens achter te komen dat de honger daarmee allesbehalve gestild is.
3 reacties
TSR
De Telegraaf is een schreeuwkrant, dat is duidelijk, en samen met heel veel Britse tabloids wordt er opgeroepen om van alles en nog wat te doen tegen Rusland. Persoonlijk vind ik dat een goed signaal. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen oorlogshitser, wel denk ik dat het verstandig is om een duidelijkere positie in te nemen.
Laat me dit verduidelijken. In een artikel ergens stond dat Minister Timmermans rationaliteit boven emotie plaatsen. Dat betekent dat ze niet meteen reageren op de woede die nu in de samenleving heerst maar vooral denken aan de mogelijke consequenties. In dit geval betekent dat economische belangen. Voor Nederland is dat met zoveel omgekomen burgers heel lastig. Voor andere Europese landen is dat wat minder lastig.
In de NYT, als ik me niet vergis, las ik dat D66-leider Alexander Pechtold had gezegd dat Nederland niet kan reageren op basis van morele gronden, zoals Amerika dat wel altijd doet, wij zouden niet in die positie zijn. Hij had net zo goed voor de hele Europese politiek kunnen spreken. Merkel is al heel vroeg afgehaakt in de discussie. Handelsbelangen zoals gascontracten wegen voor haar veel zwaarder. Pas nu door druk van buitenaf, en vooral Cameron, stemt ze toe met mogelijke sancties en andere maatregelen. Frankrijk heeft niet eens een leverantie van oorlogsschepen aan Rusland willen stopzetten. Pas nu door druk van buitenaf zijn ze het bereid langzaam te overwegen.
De Nederlandse ‘politieke leiders’, zoals gezegd, zitten te schipperen tussen twee gedachten. Want nogmaals met zoveel omgekomen burgers zit je nu eenmaal in een heel andere situatie dan Frankrijk of Duitsland (het is zoals de schrijver van het bovenstaande artikel zegt over een vergelijkbaar moment voor 9/11 mogelijk zelfs).
Mijn argument om de berichten in de schreeuwkanten nu als positief signaal te zien is omdat we op dit moment moeten stoppen met praten over economische gevolgen. Rationaliteit zoals Timmermans en Rutte het uitleggen betekent enkele dagen rouwen om vervolgens te doen alsof er niks aan de hand is. Talloze Nederlanders zitten financieel gezien in steeds zwaarder weer. Ze hebben geen uitlaatklep, ze voelen zich nauwelijks nog vertegenwoordigd, en ze hebben geen boodschap aan het economische belang voor Nederland. Onze ‘politieke elite’ heeft geen idee meer wat er in Nederland leeft laat staan dat ze op de juiste manier reageren. En dit zie je in heel Europa gebeuren.
Het bovenstaande kan overkomen dat ik vind dat politieke leiders op een gevaarlijk populistische wijze zouden moeten reageren. Dat is echter niet wat ik bedoel. Wat ik vind is dat politieke leiders een juiste balans tussen emotie en rationaliteit moeten vinden. De beide concepten wellicht met elkaar zouden moeten combineren. Dit komt er in het geval van deze situatie op neer dat Nederland niet meteen Rusland de oorlog hoeft te verklaren. Maar tegelijkertijd moeten we wel, en ik zeg altijd omdat ik vind dat er weinig belangrijker is dan dat, op basis van onze idealen, moraliteit dus, moeten reageren. We moeten een duidelijke positionering innemen tegen Rusland en onze positie innemen.
Ministers en premiers kunnen zich verschuilen achter het argument afhankelijk te zijn van economische belangen. Maar is dat wat we willen? In ons land waar het helemaal niet zo fantastisch gaat relaties aangaan met schurkenstaten en er niets van kunnen zeggen? Dat is onzin, Pechtold heeft in die zin dan ook verschrikkelijk afgedaan, met zijn uitspraak.
Nederland zou simpelweg een duidelijke morele positie moeten innemen. Om daarmee te beginnen, niet bang zijn om Rusland te zeggen waar het op staat, en duidelijke maatregelen nemen. Want wij kunnen ons schijnbaar niet meer voorstellen dat er landen zijn, politieke leiders, die idealen boven economische belangen stellen. En feitelijk is dat waarom Poetin niet wordt begrepen. Hij stelt zijn nationalistische idealen ver boven het economische welzijn van Rusland. Wij hoeven geen voorbeeld te nemen aan zijn agressieve kijk op de wereldpolitiek. Maar in dit geval kunnen we wel vuur alleen met vuur bestrijden. Dat betekent onze idealen, onze moraliteit, duidelijk maken en laten zien dat we niet pikken wat Poetin doet. Ook Rusland moet onze dreigementen nu serieus nemen. Maar als die mentaliteitsverandering niet plaats gaat vinden vraag ik me af of dat gebeurt. Dit kunnen sancties zijn, dit kan het veiligstellen van de crashsite en lichamen zijn, wat dan ook. Een Nationale Dag van Rouw zoals vandaag afgekondigd is een goede eerste stap, veel te laat, maar een goede stap. Laten we hopen dat de politiek van de signalen, en ook die in de schreeuwkrantjes staan, leert. Ook Nederland heeft een mentaliteitsverandering nodig.
Hugo
De telegraaf is niet alleen oorlogszuchtig, maar ook erg bekrompen: ik plaatste gisteren onderstaande reactie, maar wat blijkt: mijn inbreng werd geweigerd. Ze plaatsen wel oorlogszuchtige taal, maar niet een relatief nette tekst. kunnen ze niet tegen een beetje commentaar of nuance?
Tjonge jonge. Wat kortzichtig is Nederland! De Telegraaf is echt een achterlijke krant, maar de reacties zijn nog erger. Wil iedereen soms WO3? Goed idee om het leger te sturen of de boel te bombarderen. En Poetin, Rutte en de EU hebben het gedaan! Het is vreselijk wat er gebeurt, maar ik ben blij dat de Nederlanders het nu niet voor het zeggen hebben.
TSR
Maar feit blijft wel dat Poetin een gezonde economie niet als hoogste prioriteit heeft. Dat lijken we in Nederland te vergeten. Poetin stelt nationalistische ideeën op dit moment boven alles wat betreft zijn politieke beleid. In Nederland zien we onze ‘politieke leiders’ vooral rationeel denken. “Stel je voor dat we dat gebied veiligstellen, of harde sancties afkondigen, wat betekent dat wel niet voor onze economische belangen?!” Daarom zijn Duitsland en Frankrijk (dat nu door grote Europese druk begint toe te geven om een wapenleverantie af te blazen, dat nog steeds niet heeft gedaan, en in eerste instantie zei hier geen noodzaak toe te zien omdat niet bewezen is dat Rusland achter de aanval zou zitten) al zo vroeg afgehaakt in deze discussie.
In de NYT, als ik me niet vergis, stond vandaag dat D66-leider Pechtold had gezegd dat Nederland niet in de positie is om net als Amerika andere landen op morele gronden ter verantwoording te roepen. Behalve dat hij wees op economische belangen had Pechtold net zo goed voor de hele EU kunnen spreken. Dit is nu eenmaal zoals de politieke elite nu denkt.
Is dat een voordeel? Moeten we dat willen op het moment dat zoveel onschuldige mensen zijn vermoord? Heel veel Nederlanders zitten in financieel zwaar weer, ze voelen zich totaal niet vertegenwoordigd, de politiek is op het laagste niveau ooit wellicht qua populariteit, en zelfs nu wordt er geen uitlaatklep voor hun emoties gegeven, begrijp me niet verkeerd, dat is niet per se een oorlog, maar wel een duidelijke positionering.
Nederland moet simpelweg hard zijn op basis van morele gronden, we mogen onze idealen niet verkwanselen want hoe belabberd onze economie dan ook, idealen voor een betere wereld blijven op het hoogste plan staan. We moeten geen situatie zoals in 1938 krijgen maar ik ben toch bang dat we langzaam naar dat punt toewerken. Dat we over een paar jaar reacties als op deze ramp gaan vergelijken met het verdrag van München in 1938.
Een goede stap is een Nationale Dag van Rouw zoals die vandaag is afgekondigd. Dat had natuurlijk al veel eerder moeten gebeuren maar het is een begin. Wat schreeuwkranten als de Telegraaf maar ook Britse Tabloids doen is de politiek ter verantwoording roepen, politici afvragen of ze wel op de juiste stap zijn, en het is lang geleden dat de mening van de schreeuwkranten zo breed wordt gedragen. Nogmaals, begrijp me niet verkeerd, hiermee bedoel ik geen oorlog maar wel een duidelijkere positionering van Nederland, op basis van morele gronden, economie moet nu niet het belangrijkste zijn zelfs als we daarmee onszelf treffen.