Politiek Merkel funest voor Europa
Duitsland is de baas. Opnieuw heeft het grootste en machtigste land van de Europese Unie een begrotingsoverschot. Bondskanselier Angela Merkel beschikt en beslist. Bewonderende geluiden klinken alom. Maar het gaat zoals het gaat, het hoogtepunt is nog niet daar of het onweer kondigt zich aan.
Natuurlijk is Angela Merkel een sterke, krachtige politica die weet hoe ze besluitvorming kan uitzitten, er zeer bedreven in is om de Europese Unie naar de Duitse hand te zetten. Kleine stapjes, compromissen, een ontzagwekkend geduld, zijn haar handelsmerk. Weken, maanden kan het duren. Iedereen heeft een stem. Iedereen wordt gehoord. Geen besluit komt in Brussel tot stand zonder de zegen van Duitsland.
De Europese verkiezingen van mei resulteerden in de doorbraak van eurosceptische partijen. De uittreding van Groot-Brittanniё dreigt. In Frankrijk is het Front National de grootste partij van het land. Maar wie goed de uitslagenlijst bekijkt, moet concluderen dat de EVP met daarin de Duitse christendemocraten de meeste zetels hebben in het Europese Parlement met als gevolg dat de Luxemburgse oud-premier Jean-Claude Juncker voorzitter is van de Europese Commissie. Misschien verliep het proces niet helemaal naar de Duitse wens. Angela Merkel heeft wel haar zin.
‘It ’s the economy stupid’. De Democraat Bill Clinton werd er in 1992 president van de Verenigde Staten mee. In Europa gaat Clintons wijsheid evenzeer op. Terwijl de crisis in Europa toesloeg, bloeide en groeide de Duitse economie. De eisen van Duitsland werden wet.
Geduld toont de Duitse bondskanselier ook met de Russische president Poetin. Driehonderdduizend Duitse banen zijn afhankelijk van de economische betrekkingen met Rusland. Immense belangen hebben Duitse energiebedrijven in het Russische staatsbedrijf Gazprom. Wat ook de reden is, Duitsland is voorzichtig met sancties, en weet zich daarbij gesteund door landen als Frankrijk en Italiё.
Sinds het uitbreken van de Oekraïnecrisis in februari is ze dan ook druk in de weer om tot een vergelijk te komen. Betrouwbare bronnen melden steeds weer dat Duitsland kan leven met de Russische annexatie van de Krim. Dat er te praten valt over een federalisering van Oost-Oekraïne.
Intussen dringen de Russisch gezinde separatisten het Oekraïense leger terug. Russisch gezinde separatisten? Vriend en vijand weten dat het Russische soldaten zijn. Volgens de Italiaanse krant Repubblica zou Poetin gedreigd hebben naar Kiev op te rukken als Europa nieuwe sancties afkondigt. Om de Baltische staten gerust te stellen, heeft de NAVO besloten tot de oprichting van een interventiemacht.
Steeds meer economen vrezen voor het Japanscenario. Een jarenlange economische stagnatie ligt op de loer. Deflatie dreigt. Frankrijk wil versoepeling van de begrotingsnormen. De president van de ESB, Draghi, wil de geldkraan opendraaien. In de Duitse deelstaat Saksen haalt de nationalistische partij AfD tien procent van de stemmen. Het is de paradox van Europa, want met de invloed van Brussel nemen ook de nationalistische gevoelens toe. Poetin is druk doende van Rusland weer een supermacht te maken. Als Europa geen duidelijke strepen zit, zijn de gevolgen niet te overzien.
Groot mag de bewondering zijn voor Angela Merkel. Aan de grenzen dreigt Rusland. De verdeeldheid is groot. De trage, omzichtige besluitvorming leidt vooral tot onvrede. Is funest voor Europa in de huidige vorm. De Europese Unie heeft geen bestaansrecht als alle macht in Berlijn is geconcentreerd. De keuze is tussen een politieke unie, of niet!