ANGSTAANJAGENDE ONTWIKKELING

Angstaanjagend is met name de neiging van veel journalisten om zich te uiten als een verlengstuk van het volksgevoel. Het gebeurt op de radio, de televisie, het internet. Ook in de geschreven pers is het tegenwoordig schering en inslag.

Neem de kwaliteitskrant de Volkskrant waar redacteuren verslaggeving en opinie door elkaar gebruiken, met als gevolg dat meningen als feiten worden gepresenteerd.

Een apart hoofdstuk vormt van oudsher de sportjournalistiek. Verslaggeving, opinie en volksgevoel zijn er van oudsher met elkaar verweven. Wat erbij gekomen is dat de sportverslaggevers dichtbij de sporters willen staan. Emoties willen tonen. De sport verkopen. Onafhankelijke verslaggeving hoort er niet meer bij, laat staan onafhankelijke meningsvorming.

Het wielrennen is een vervelend voorbeeld. In de voetbalsport is het vaak niet anders. Nederland herinnert zich het gedoe met Ajax, en je alleen voor of tegen Cruyff kon zijn.

Calimero-gedrag noemen bepaalde kringen de reacties van PSV op de verslaggeving rond enkele incidenten. Ongetwijfeld zit er een kern van waarheid in. Toch is het omgekeerde ook waar.

De officiële KNVB-aanklager heeft een onderzoek ingesteld naar aanleiding van een slaande beweging van PSV-speler Dries Mertens. Hij doet dit op grond van televisiebeelden.

Het is de macht van de journalistiek. Verslaggever Joost van Gangelen vestigde er direct de aandacht op. Het Algemeen Dagblad en De Telegraaf brachten het vèt. De Volkskrant noemde het voorval in een verschrikkelijk verhaal over Mark van Bommel. Voetbal International vindt een schorsing van drie, vier wedstrijden terecht.

De Telegraaf bracht het beeld. Ik heb het drie, vier, vijf keer afgedraaid. Ik zie twee spelers die op elkaar afstormen. Geen van tweeёn wil wijken. Een botsing volgt. De arm, laat staan de elleboog van Dries, raakt diens tegenstander niet. Wel bleef deze minutenlang liggen, ogenschijnlijk zwaargewond. PSV vreest een schorsing.