De prof snoof, zuchtte, blies, schudde het hoofd

Hij is lang en rijzig. Ik zag een buikje. Gisteren was de econoom, prof. dr. J. G. Sweder van Wijnberg te gast bij het debatprogramma Buitenhof om zijn visie te geven op het probleem van de bank SNS Reaal. Tegenover hem zat dr. Ewout Irrgang, oud-Tweede Kamerlid voor de SP.

De 62-jarige Sweder van Wijnberg is lid van de PvdA. Irrgang is nog maar 36. In grote lijnen waren de twee economen het eens. “De bank moet bloeden”. Alleen was de sociaaldemocraat overtuigd van het grotere gelijk. Hij snoof, zuchtte, blies, schudde het hoofd.

Kortom, de sociaaldemocraat verachtte zijn opponent als vertegenwoordiger van een verfoeilijke ideologie die de staat nog heilig acht.

Geen idee hoe prof. dr. Sweder van Wijnberg in de hiёrarchie van de PvdA staat. Hij is tegendraads genoeg om makkelijk vijanden te maken.

Niettemin was het fascinerend om te zien hoe de hoogleraar voldeed aan het beeld dat de provinciaal heeft van een Amsterdamse grachtengordelbewoner.

Voor die provincialen blijft de kernvraag waarom de PvdA van Diederik Samsom zelfs niet heeft geprobeerd afspraken te maken met de SP die zoals bekend haar machtsbasis heeft in het Brabantse. Waarom ook geen poging gewaagd het vertrouwen van Emile Roemer uit Boxmeer te winnen, al is het maar omdat PvdA- en SP-kiezers inwisselbaar lijken?

Met een links verhaal pakte Samsom in september vorig jaar op knappe wijze veel kiezers terug, maar ook hij zal beseffen dat bij een beetje tegenwind diezelfde kiezers net zo makkelijk weer afhaken.
Blijkbaar acht de PvdA zich veiliger bij de VVD.

Intussen zien vriend en vijand Samsom als de politicus van het jaar 2012. Is minister van financiёn, Jeroen Dijsselbloem voorzitter van de Eurogroep. Vicepremier Lodewijk Asscher is premier in wording. De strategie is helder. Het VVD/PvdA-kabinet moet het de volle periode zien vol te houden.

Maar wat nu? De economische seinen staan op rood. De coalitie heeft geen meerderheid in de Eerste Kamer. De eerste salarisstroken komen weldra binnen, terwijl er nog voor miljarden aan bezuinigingen moet worden doorgedrukt.

Minister Dijsselbloem heeft een mooie Europese functie. Een voorzitter heeft invloed. Maar Dijsselbloem is ook de kandidaat, door Duitsland naar voren geschoven. Waarmee Nederland zich nauwer verbindt aan het bezuinigingsbeleid waarvan New York Timescolumnist Paul Krugman zegt: “Middeleeuws, fataal voor het herstel van de economie”.

Gelooft de PvdA werkelijk dat de mensen in het land gebaat zijn bij een politiek die vasthoudt aan de Europese begrotingsnorm van drie procent, terwijl zij vorig jaar nog aandrong op een meer Keynesiaans beleid? Gelooft zij nu echt dat de VVD een betere partner dan de Socialistische Partij is?

De verkiezingsuitslag maakte de coalitie tot een logische. Maar de PvdA heeft een enorme gok genomen door haar linkse flank niet af te dekken. De partij van Diederik Samsom en Hans Spekman heeft zich in het diepe gegooid, en moet er zien uit te komen.

Sinds Pim Fortuyn is de rust aan het Nederlandse politieke front niet weergekeerd. De andere partijen hebben zo hun eigen problemen. Erger dan het gedoogkabinet zou niet kunnen. In zekere zin is dat zo. Tegelijk voel je de spanning. Er kan zo maar iets gebeuren waarbij al het voorgaande weer verbleekt.

copyright
https://www.krantmeteenmening.nl