LATEN WE DE VINGERS KRUISEN VOOR ORANJEHUIS

Vroeger vocht ie erom. Anno 2013 laten we hem geboren worden. Voorzien hem van blauw bloed. Geven hem een toelage, een paleis. Gebruiken hem als symbool. Zoeken een keurige vrouw voor hem uit. Wat mogen we verwachten van koning Willem-Alexander? is de vraag die ons gewone mensen bezighoudt.

Wat betreft de vrouwen in de Oranjelijn hebben we misschien wel geluk gehad, ook al maakte Koningin Wilhelmina zich tijdens de Tweede Wereldoorlog vooral waar als vent.

Koningin Juliana had haar zweverige kanten, maar was zeer geliefd. Beatrix maakte het Hof klaar voor de 21ste eeuw. Haar plichtsbetrachting mag haar opvolgers tot voorbeeld strekken.

Tweehonderd jaar bestaat het Koninkrijk der Nederlanden. Laten we eerlijk zijn, met de Oranjemannen was het behelpen.
Koning Willem I had als koopman-koning zijn verdiensten. Het koopmanschap was gebaseerd op uitbuiting, zeg maar slavernij, van gekoeioneerde volkeren in verre landen. Ook verpatste hij tijdens zijn regeerperiode de helft van het Koninkrijk.

Zoonlief, koning Willem II maakte grote schulden, had ‘verkeerde’ vrienden. Wel benoemde hij in 1848 de staatscommissie die onder leiding van Thorbecke de Grondwetsherziening realiseerde. Daarna stierf hij.
Koning Willem III had grote moeite met de inperking van de koninklijke macht. Was onberekenbaar. Leidde een woest, losbandig leven.

Over de prins-gemalen Hendrik en Bernhard doen we maar beter het zwijgen toe. Prins Claus lijkt de uitzondering op de regel. Oranjedeskundigen zetten hem neer als een liefhebbende echtgenoot. Goede vader. Intelligente adviseur.

Willem-Alexander is 46 als hij op 30 april de troon bestijgt. Zijn vrouw, prinses Maxima, is razend populair. Het kan met koning Willem-Alexander en het Oranjehuis alle kanten op.

Tegelijk doen we er verstandig aan de vingers te kruisen. Te hopen dat het allemaal mee zal vallen, want de 21ste eeuw wordt er een van zware stormen voor de traditionele instituties waarvan de monarchie er één is.