Terwijl de poorten weer sluiten
(Door Tjeerd Ritmeester)
Het Catshuis, gebouwd in de 17e eeuw, en tegenwoordig gelegen aan de Adriaan Goekooplaan 10 in Den Haag. Het is een statig pand met hoge strakke witte muren.
Het vele licht en de rustgevende groene omgeving geven het huis iets elitairs. Een uitstraling die moet passen bij de belangrijke politici van Nederland die het Catshuis mogen gebruiken. Waar de koningin met haar blauwe bloed van gouden bordjes eet en prachtige paleizen bekleedt, krijgt de hoogste Nederlandse volksvertegenwoordiger het Catshuis.
Als de Amerikaanse president Barack Obama ooit naar Nederland komt, mag hij in dat stukje erfgoed ongetwijfeld een beetje Nederlandse glorie en prestige opsnuiven. Als het land echt met de rug tegen de muur staat, wordt in het Catshuis de toekomst van Nederland bepaald.
REP EN ROER
Nederland is in rep en roer. Een enorm opgelopen begrotingstekort moet worden weggewerkt. Premier Mark Rutte moet alle zeilen bijzetten om Griekse toestanden te voorkomen. Hiervoor moeten VVD, CDA en gedoogpartner PVV door een deur. Pijnlijke bezuinigingsvoorstellen passeren de revue.
De vertegenwoordigers van rechts Nederland, in de bewoording van GroenLinks fractievoorzitter Jolanda Sap, beweren alles op alles te zetten: Nederland moet gered worden.
Waar kan dat beter dan in het Catshuis?
Wekenlang is er nauwelijks een woord uit dat historische en bijna elegante gebouw gekomen. De statige witte muren geven niets prijs.
Rechts Nederland wacht op de verlossende woorden van Rutte. Links Nederland zit met handen in het haar te vrezen welke klappen nu weer worden uitgedeeld.
Heel het land mag gissen, naar wat zich in het Catshuis afspeelt. Het pand wat een deel is van het Nederlandse erfgoed, en het pand wat nog veel meer erfgoed zal creëren.
De VVD van premier Mark Rutte is in rep en roer. Maatregelen van het kabinet om de crisis tegen te gaan lijken niet te helpen. Linkse partijen vinden gretig aftrek bij boze, bange Nederlanders.
De SP staat op een historische eerste plek in de peilingen. De PvdA groeit weer nadat de ideologisch-gedreven Diederik Samsom het stokje van de stuntelige Job Cohen heeft overgenomen als fractievoorzitter.
Premier Rutte ondervindt steeds meer tegenwerking van zijn achterban en lijkt eerder de SGP te representeren dan zijn eigen partij. Rutte moet gered worden.
Waar kan dat beter dan in het Catshuis?
SIGARETTENWOLK
De pers behandelde het Catshuis de afgelopen weken dan ook als het Witte Huis. Waar Obama met alle moeite traditionele steunpilaren van de Europese welvaartsstaat probeert op te zetten om zijn crisis een halt toe te roepen, probeert dit kabinet ze af te breken.
De fotografen en cameramannen staan strategisch opgesteld rondom het historische pand. Elke glimp van de aanwezige politici proberen ze op te vangen. Als opgewonden tieners op zoek naar vrouwelijk schoon staan ze zelfs verscholen in de bosjes.
De sigarettenwolk uit de mond van CDA-voorman Maxime Verhagen wordt keurig vastgelegd. Er zal zelden een fiets met zoveel commotie getoond zijn in nieuwsuitzendingen en kranten als die van premier Mark Rutte.
Echt nieuws bleef uit, hoefde eigenlijk ook niet, want heel Nederland wist stiekem wel dat de bezuinigingen er hoe dan ook aankomen.
De PVV is in rep en roer. Hero Brinkman is uit de fractie van de PVV gestapt. Alle dictatoriale neigingen van de grote leider Geert Wilders liggen op straat. De partij zakt in de peilingen. Het kabinet was nooit zo wankel, en dat allemaal dankzij de PVV.
Zijn positie in de onderhandelingen is ondermijnd. De PVV heeft steeds meer moeite met de linkse oppositiepartijen. Wilders moet gered worden.
Waar kan dat beter dan in het Catshuis?
Woensdagavond, 28 maart 2012, de hoge statige poorten van het Catshuis, symbool van de Nederlandse trots, gaan plotseling wagenwijd open. Geert Wilders dreigt de coalitie-besprekingen over de bezuinigen af te breken.
Een rechts kabinet dreigt op linkse punten te vallen. Geert heeft het moeilijk met ingrepen op de zorg, Geert heeft het lastig als er weer snoeiharde hervormingen op de WW werden voorgesteld. Vadertje Geert wilde eigenlijk dinsdag al het bijltje er bij neergooien toen zelfs het ontslagrecht onder de loep werd genomen.
Premier Rutte spreekt van een moeilijk moment, maar overtuigt Wilders ervan er nog een nachtje over te slapen. De oppositie mag zich bijna voorbereiden op nieuwe verkiezingen.
Donderdag, 29 maart 2012. De onrust die ontstaan was na de linkse tranen van Wilders wordt weer de kop ingedrukt. Wilders ziet weer perspectief en het kabinet-Rutte lijkt gered.
Heel even mocht Nederland deel uitmaken van de hoogste politieke onderhandelingen. Heel even mocht iedereen de arm van Rutte om de schouders van Wilders ook een beetje zelf voelen.
Wilders had tot de laatste snik doorgevochten maar ook Rutte gaf niet op. In het heetst van de strijd, toen het kabinet even dreigde te vallen, behaalde Rutte voor het oog van de camera misschien wel zijn grootste politieke overwinning.
Van dat emotionele moment, waarop volksvertegenwoordigers vochten als ware frontsoldaten voor volk en vaderland, mochten we allemaal deel uitmaken. Terwijl de hoge poorten van het Catshuis zich weer sloten, besefte Nederland zich nauwelijks dat we een statig en historisch politiek symbool in volle glorie mochten ervaren.