WAT WUIVEN DE MEISJES AL MOOI

Koning Willem-Alexander had zich geen mooiere inhuldiging kunnen dromen. De balkonscène, de Verenigde Vergadering van de Staten Generaal in de Nieuwe Kerk, de koningsvaart over het IJ: Alles verliep perfect. Anders dan die dag 33 jaar geleden toen zijn moeder de troon besteeg, was er geen wanklank te horen. Zelfs het weer deed mee.

Jaloers moet de wereld toegekeken hebben. Welk land heeft een koningin, zo stralend prachtig als Maxima? Wat wuiven die schattige meisjes al mooi, in hun gele en blauwe jurkjes.

Leve de koning. Leve de monarchie. Laten de Oranjes nog even genieten. Ongetwijfeld is koning Willem-Alexander van de beste voornemens bezield. Ook lijkt hij uitstekend voorbereid. Een betere partner dan koningin Maxima kunnen weinigen zich indenken.

Toch is het de vraag of de koning weet waaraan hij begint. Wat gisteren tijdens de abdicatie opviel, was bijvoorbeeld de ontspannen houding van zijn moeder. Alsof een last van haar schouder viel. Zelfs verbeeldde ik me een zucht van verlichting waar te nemen. Vijfenzeventig jaren jong kan prinses Beatrix eindelijk proeven van wat gewone mensen vrijheid noemen.

Voor velen mag de monarchie een sprookje zijn. Eenheid, verbondenheid uitstralen. Duur is het sprookje wel.