WIE HERINNERT ZICH NIET, 2002?

Er is geen complot, geen voorbedacht plan. Toch kan het geen toeval zijn dat juist een Volkskrantartikel direct leidde tot de schijnbare val van opnieuw een veelbelovende politiek leider. In elk geval is het niet de eerste keer.

Want wie herinnert zich niet, februari 2002? Toen het land te klein was na een interview met Pim Fortuyn, de lijsttrekker van Leefbaar Nederland. Fortuyn noemde daarin de islam een achterlijke cultuur, wilde de grenzen sluiten voor asielzoekers en artikel 1 uit de grondwet schrappen. Waarop partijvoorzitter Jan Nagel Fortuyn de deur wees, en de gevestigde orde opgelucht ademhaalde.

Elf jaar later herhaalt de geschiedenis zich. Eerst was er een frontale aanval vanuit de Volkskrantgelederen op de 50Plus-ouderen. “Onwetend, egoïstisch, schaamteloos”, noemde economieredacteur Yvonne Hofs hen. Toen volgde een anonieme tip. De Volkskrant zocht uit: Henk Krol heeft als werkgever twee jaar lang de pensioenpremies niet betaald. Jan Nagel begrijpt het besluit van zijn nieuwste protegé om terug te treden. De gevestigde partijen voelen zich verlost van een lastige klant.

Wàt, als…? zullen we nooit weten. Zoveel is waar. Net als Fortuyn weet Krol zijn boodschap over te brengen. Net als Fortuyn ziet hij de makke van de Nederlandse politiek, en die komt erop neer dat steeds meer kiezers zich niet vertegenwoordigd, in de steek gelaten, ronduit bedrogen voelen. Voor Pim kregen we Geert terug. Toch benieuwd wie de ruimte van Henk invult.