ZORGEN OVER POLITIE-IMAGO

Anno 2013 is ook de politie een modern bedrijf. Dus speelt het imago een belangrijke rol. Vandaar, dat er een commissie is die beoordeelt of een televisieproductie het officiёle uniform plus logo mag gebruiken. Geen Swiebertjes- , geen sulletjesindruk wil het korps uitstralen. De politie moet serieus overkomen.

Benieuwd hoever de politie gaat met het bewaken van haar imago. Vèr, vrees ik, hoewel er op zich niet zoveel op tegen is. Alleen rijst de vraag of het hier genoemde middel het doel dient.

Zo stel ik me voor dat de commissie alleen toestemming geeft als de betreffende televisieproducent plichtsgetrouwe, hardwerkende, integere, intelligente en moedige dienders uitbeeldt.

Waarmee de politie vooral aantoont dat zij niet begrijpt hoe imago werkt. Immers, niet een willekeurige televisieserie of film is verantwoordelijk. Voor het imago is de omgang met de burger doorslaggevend.

Vier maanden geleden schoot een agent de 17-jarige Rishi Chandrikasing dood op het station Holland Spoor in Den Haag. Volgens de politie had de jongen het er zelf naar gemaakt. Maar na vier maanden onderzoek zijn de omstandigheden van Rishi’s dood nog altijd in nevelen gehuld. Niets is schadelijker voor het imago dan een voortwoekerende onzekerheid.

Ik noem het politie-optreden bij de facebookrellen in Haren.

Gisteren reed in Eindhoven een politie-auto met sirene in razende vaart een meisje dood. Omstanders zagen het gebeuren. Woede is een veel te vriendelijke omschrijving voor hun gemoedsstemming.
Incidenten horen bij het dagelijkse politiewerk. Boze burgers zijn er altijd. Het wordt pas vervelend als het incident in het burgerhoofd een gewoonte wordt. Dat is ook wat mensen die het weten kunnen, imago noemen.