Georgescu heeft nog één kans
In Roemenië heeft ook de Centrale Kiescommissie de omstreden presidentskandidaat Georgescu uitgesloten van deelname aan de presidentsverkiezingen. Alleen het Grondwettelijk Hof kan een definitieve uitsluiting nog voorkomen.
De extreemrechtse en door Rusland gesteunde Georgescu won in november 2024 onverwachts de eerste ronde van de presidentsverkiezingen. De uitslag werd echter nietig verklaard vanwege een schimmige campagne op TikTok. Bovendien zou er sprake zijn van Russische bemoeienis.
Verleden laat zich niet begraven
4 mei, de 75ste Dodenherdenking. Om 20.00 uur, na het Taptoe, houden we twee minuten stil. De voorbije jaren maakte ik er een gewoonte van om naar Vught te gaan, naar de fusilladeplaats. Waar eens het concentratiekamp was. De plek ligt zo mooi. De stilte is mooier dan mooi. Het is de tijd van het jaar.
Vorig jaar haalden gevangenen hun gram. Maar kunnen zij er wat aan doen dat ik allang besloten had dat niets mijn herdenking zou verstoren. Ik was gehard. Het 4 mei-comité had al eens een gedicht willen laten voorlezen over een SS-soldaat, een oorlogsmisdadiger dus. Er was iets met een Damroeper. Wie wil dat het stil is op 4 mei 20.00 uur komt bedrogen uit.
Nóg zijn de tranen niet opgedroogd
Twee minuten. Natuurlijk ben ik stil. En als elk jaar speelt die ene oorlog door mijn hoofd. Ik zie soldaten, vliegtuigen, schepen, tanks, geweren, kanonnen. Mensen die ik ken van de verhalen, van de boeken en de kranten trekken langs. Ik zie helden die hun leven gaven. Anne Frank. Er zijn veel Amerikanen bij. Mijn grootouders die vermoord werden. Mijn moeder. Mijn vader die Nederland bevrijdde.
Stilte zal huiveringwekkend zijn
Vandaag is het 4 mei. Om acht uur zal de stilte weer huiveringwekkend zijn. Niet overal, want er zijn altijd mensen die hun gedachten niet in de hand hebben, kinderen die buiten spelen, fietsers die een voorbijganger groeten, honden die blaffen. Maar de tram is gestopt. Koeien liggen zwijgend op het gras. Op de Dam, in Overveen, op de Waalsdorpervlakte, in Vught, Twello, Harderwijk, Zwolle, Margraten, thuis voor de tv en waar niet al, gedenken miljoenen de Nederlandse gevallenen in de Tweede Wereldoorlog, in het toenmalige Nederlands-Indië, in Korea ook, Libanon, Afghanistan.
Natuurlijk was er weer de ophef
Natuurlijk was er de ophef die morgen is verdwenen als sneeuw voor de zon. Elk jaar opnieuw is er wel een Nederlander die de 4e mei wil openbreken. Dan vindt de één het tijd om een Duitser te laten spreken. Dan wéér, heeft iemand een gedicht geschreven over een fout familielid dat in de strijd is omgekomen. Want toch ook een slachtoffer, niet? En dit keer vindt een dominee het de hoogste tijd om aandacht te vragen voor de vluchtelingen.
De politiek geduid, voor het nieuws uit