Le Bataclan is allang doelwit
Blijkbaar is het geen nieuwswaardig feit. Wel schreef columnist Roger Cohen erover in The New York Times. Ook prof. Beatrice de Graaf meldde het. Vooropgesteld, de aanslagen in Parijs zijn erg genoeg, maar de lezer moet toch weten dat het theater Bataclan al jarenlang een doelwit is van anti-Israёlgroepen.
Wat Rutte doet, kan niet
Premier Mark Rutte: “We zijn in oorlog met de Islamitische Staat”. Burgemeester Ahmed Aboutaleb: “Vernietig IS! Roei die fanatici met wortel en tak uit”! Opnieuw is gebleken dat Nederlandse politici volstrekt ongeschikt zijn voor hun baan. Ze laten zich meeslepen door emoties, hebben zichzelf niet in bedwang. Op die manier kun je het land niet leiden, en al helemaal niet een oorlog insturen.
Zal Nederland Joden echt missen?
Ditmaal kwam het uit de mond van vicepremier Lodewijk Asscher, zelf van Joodse afkomt. “Nederland zonder Joden”, aldus de bewindsman, “is Nederland niet meer”. Origineel was de uitspraak niet, want nà Parijs had president François Hollande eenzelfde argument gebruikt om de Franse Joden ervan te overtuigen alsjeblieft te blijven, geen gevolg te geven aan de oproep van premier Benjam Netanyahu de koffers te pakken en naar het veilige Israёl te komen”.
Keuze voor het slachtofferschap
Er waart een filmpje op het internet, gemaakt door filmmaker Abdelkarim el-Fassi. Oprechte verontwaardiging drijft hem over het onrecht hem aangedaan. Met name de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb acht hij schuldig.
Parijs, vóór en na Charlie Hebdo
De gebroeders Kouachi hadden hun Allahu Akbar nog niet de wereld ingeslingerd, de eerste demonstraties waren nog maar net begonnen of de Nederlandse presentator had zijn vraag al klaar: “Hoe duid je het verschil aan tussen het Parijs van vóór de aanslagen en het Parijs van erna”? wilde hij van de verslaggever ter plaatse weten.
De politiek geduid, voor het nieuws uit