Schaduwen van Duits verleden
Het Duitsland van 2019 is een democratische rechtsstaat. Bondskanselier Merkel is een vakvrouw op wie weinig valt aan te merken. Maar ook zij kan er niets aan doen dat de schaduwen van het verleden het land blijven lastig vallen.
Stemmen op VVD, op Trump….
Goed, de mensen zijn boos, teleurgesteld, voelen zich achtergesteld, hebben te veel of te weinig maar nooit genoeg geld. Vervolgens stemmen zij op de VVD, op Wilders, Thierry Baudet, op Denk. Op Macron, Le Pen, de AfD, de Lega Nord, Vlaams Belang, FPÖ, op Orbán, op de Conservatieven. Op Donald Trump. Of ze stemmen helemaal niet.
Het gebeurt. Is democratie. Maar snappen doe ik het niet.
.
‘Geen paniek, 2018 is geen 1933’
Europa raakt er gewend aan. Nu verliezen de gevestigde partijen CDU en SPD weer in Hessen, Duitsland. En niet een beetje, behoorlijk zwaar zijn de verliezen. Zo raakten de partij van bondskanselier Merkel en de sociaaldemocraten gisteren elk meer dan tien procent van de stemmen kwijt bij de deelstaatverkiezingen. Wel blijft de CDU de grootste partij met 27 procent van de stemmen.
Ze zijn slim, sluw. Worden sterker
Ze zijn best wel slim. Sluw zou je ze ook kunnen noemen. Ze worden almaar sterker. In elk geval doet de wereld er verstandig aan extreemrechtse krachten niet te onderschatten. Gevaarlijk zijn dan ook zij die menen erbij te winnen door tegen hen aan te schurken, al is het maar omdat de kiezer als puntje bij paaltje komt, kiest voor het echte, niet voor de namaak.
Duits verleden dringt zich op
Duitsland en extreemrechts. De combinatie doet ieder weldenkend mens de haren ten berge rijzen. Een aanslag op een politicus roept al gauw herinneringen op. Dat moest dus voorkomen worden. En het moet gezegd, tot voor kort leek Duitsland toch verdacht veel op een min of meer gewoon, fatsoenlijk land was geworden.
De politiek geduid, voor het nieuws uit